بومی گرایی و نقد حکمرانی پهلوی در اندیشه امام خمینی (ره)

ایران به عنوان یک کشور دارای فرهنگ غنی همواره در طول تاریخ مورد هجوم اقتصادی -فرهنگی قدرتهای بزرگ بوده است . در دهه ۱۳۴۰ برخورد با مدرنیته غربی و پیامدهای همه جانبه آن واکنش امام خمینی (ره) را در پی داشت . درهمین راستا امام خمینی (ره) رهبر انقلاب اسلامی ایران به عنوان یک رهبر و متفکر بومی گرا به تبیین ابعاد هویتی ایرانیان و نفی وابستگی به بیگانگان پرداخت . دراین مقاله به این سوال پاسخ خواهیم داد که امام خمینی (ره) در چارچوب بومی گرایی چه انتقاداتی را به حکمرانی پهلوی وارد می دانستند؟ در پاسخ به این سوال درمی یابیم که امام خمینی از منظر سلبی ضمن نقد کاپیتولاسیون، حضور مستشاران خارجی و اقتصاد مبتنی بر سرمایه داری وابسته در حکمرانی دوره پهلوی ، از منظر ایجابی بر خویشتن گرایی (فرهنگی )، اندیشه سیاسی بومی (ولایت فقیه )، تولید داخلی (اقتصادی ) و خودکفایی (نظامی ) تاکید دارند. روش پژوهش این مقاله توصیفی -تحلیلی و گردآوری دادهها کتابخانه ای می باشد. بحث نظری مورد استفاده بومی گرایی بوده و در امتداد آن نقد حکمرانی پهلوی مورد تاکید قرار گرفته است .

کلیدواژه ها:

امام خمینی (ره) ، فرهنگ ، بومی گرایی ، حکمرانی پهلوی .