واکاوی نظریه معاشرت های ترجیحی با بزهکاری

یکی از موضوعات مهم در مطالعات جرمشناسی ، رفتارهای کجروانه است که در ابعاد مختلفی قابلیت تحلیل و بررسی دارد. واکاوی این جرایم بدون در نظر گرفتن شرایط حاکم بر زیست اجتماعی بزهکار، درک جامعی ایجاد نخواهد کرد. اگر انسان را موجودی اجتماعی و تاثیر پذیر از محیط پیرامون قلمداد کنیم ، لاجرم می بایست تعاملات او با دیگران را نیز مورد تدقیق قرار دهیم . در این بین ، یکی از مسائل اجتماعی برآمده از ناهمنوایی ، بروز رفتار انحرافی است که همانند فقر، جهل وبیماری همواره در جوامع انسانی حضوری چشمگیر داشته و گستره وسیع و انواع مختلفی را پوشش میدهد که بزهکاری از مهمترین آنهاست . ارتکاب جرم و بزهکاری ، از مهمترین پدیدههای حیات انسانی تلقی میشود که علل و عوامل متعدد و با سهمی متفاوت در بروز آن نقش دارند. هدف این تحقیق ، تحلیلی بر بزهکاری در پرتو نظریه معاشرت ترجیحی با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی میباشد. انسانها در طول زندگی با نهادها و گروههای اجتماعی مختلفی ارتباط دارند.از جمله مهمترین آنها، نهاد خانواده، مدرسه ، دوستان و هم سالان است . ساترلند با توجه به این نکته و به تاسی از نظریات یادگیری در حوزه روانشناسی ، نظریه معاشرتهای ترجیحی را بیان کرده و معتقد است که رفتار مجرمانه یک امر ارثی نیست ، بلکه یک امر اکتسابی و آموختنی است . نتایج این تحقیق نشان میدهد که چنانچه محیط خانواده ناسالم و آسیب زا باشد و در محیط مدرسه گروههای دوستی خارج از کنترل و نظارت لازم مدیران و ناظران قرار بگیرد و گروههای نابابی گرد کودکانونوجوانان شکل گیرد، قدرت تاثیر گذاری این روابط در خلا نبود دیگر نهادها، بیشتر میشود و میتواند زمینه ساز گرایش به رفتارهای انحرافی و بستر افتادن نوجوان به دام بزهکاری باشد.

کلیدواژه ها:

بزهکاری ، بزه ، نظریه معاشرتهای ترجیحی ، خانوده ، گروههای دوستی