بازشناسی مبانی و الگوی مطلوب تنظیم گری اقتصادی

پژوهش حاضر با روش توصیفی - تحلیلی به بررسی نظام مطلوب تنظیم گری اقتصادی پرداخته است . پس از تغییر و تحولات مرتبط با نقش دولت ، مفهومی تحت عنوان تنظیم گری شکل گرفته است که امروزه به عنوان یکی از رایج ترین شیوههای مدیریت به شمار می رود. برای توجیه تنظیم گری بازار می توان از دلایل اقتصادی مختلفی همچون ترویج رقابت ، جلوگیری از انحصار و کنترل انحصارطبیعی ، جلوگیری از ایجاد رانت اقتصادی و سودهای بادآورده و غیرمترقبه و جلوگیری از نقص اطلاعات نام برد. مدل رایج برای ایفای وظایف تنظیم گری در اکثر کشورها، ایجاد یک تنظیم گر رقابت ناظر بر همه بخش ها و ایجاد چند تنظیم گر بخشی متناسب با بخش های مختلف است . نهادهای تنظیم گر برای ایفای وظایف و حصول اهداف خود از ابزارهای مختلفی همچون کنترل ورود و خروج بنگاهها، قیمت گذاری ، کنترل مقدار تولید و تعیین استاندارد استفاده می نمایند. همچنین به منظور بهبود عملکرد نهادهای تنظیم گر، رعایت اصول مختلفی در ساختار و کارکرد این نهادها ضروری است . اصولی همچون استقلال و بی طرفی ، تناسب ، شفافیت و پیش بینی پذیری ، مسئولیت پذیری و پاسخگویی و کارایی و اثربخشی ، از جمله مواردی هستند که رعایت آنها در ساختار و کارکرد نهادهای تنظیم گر ضروری است و علاوه بر این که موجب بهبود عملکرد آنها می شود، در موفقیت نظام تنظیم گری و حصول نظام تنظیم گری مطلوب نیز موثر است .

کلیدواژه ها:

تنظیم گری ، رقابت ، انحصار ، منافع عمومی .