ماهیت نامزدی و آثار حقوقی آن در نظام حقوقی ایران و فرانسه

از دیدگاه فقه ، تاسیسی به نام نامزدی جایگاه شرعی نداشته زیرا همیشه در اسلام اینطور تصور می شود که یا بین دو نفر رابطه زوجیت برقرار است یا خیر و به غیر از این دو حالت پرداخته نشده است . نامزدی یا وعده ازدواج که در عرف امری مرسوم و متداول می باشد، قرارداد جایزی است بین نامزدها برای ازدواج در آینده. تضمینی وجود ندارد که این وعده به عقد ازدواج منتهی شود، ماده ۱۰۳۵ قانون مدنی نیز صراحتا مقرر می دارد وعده ازدواج ایجاد علقه زوجیت نمی کند و هریک از زن و مرد مادام که عقد نکاح جاری نشده است ، می تواند از وصلت امتناع کند. ما در این پژوهش درصدد هستیم ماهیت نامزدی و آثار حقوقی آن را به صورت تطبیقی در نظام حقوقی ایران و فرانسه مورد مطالعه قرار دهیم روش تحقیق در این پژوهش به صورت توصیفی تحلیلی و با استفاده از ابزار کتابخانه ای می باشد. در قانون کشور فرانسه افراد در انتخاب نوع رابطه خود آزاداند اما به محض مشخص شدن قالب رابطه و قرار گرفتن در آن یکسری آثار به آنها تحمیل می شود که جامعه برای جلوگیری از معضلات آتی آنها را در نظر می گیرد در موارد ۸ تا ۵۱۵ قانون مدنی فرانسه آمده است : زندگی مشترک دو فرد از دو جنس یا هم جنس بر اساس اراده آزاد می باشد که در حقیقت یک اتحاد خارجی بوده و هدف از آن داشتن زندگی مشترک مستمر، پایدار و همراه با آرامش می باشد. از دیدگاه حقوقدانان قانون فرانسه شباهت بسیاری به حقوق ایران داشته و به دلیل عدم بازنگری و توجه آن به گسترش و تحولات جامعه ، امنیت اجتماعی وحقوقی طرفین توسط آن تامین نمی گردد و به همین سبب جایگاه خود را از دست می دهد.

کلیدواژه ها:

نامزدی ، ازدواج ، ماهیت ، آثار ، نظام حقوقی ایران ، نظام حقوقی فرانسه