تاملی در شرط عدم سرقت در قحط سالی از منظر فریقین وحقوق موضوعه

سرقت یکی از قدیمی ترین جرائم علیه اموال ومالکیت به شمار رفته ا ست . سرقت حدی با وجود شرایطی محقق شده ویکی از این شرایط عدم سرقت در قحط سالی است ، قصد ما بررسی این شرط از منظر فریقین وحقوق موضوعه بوده تا ابهامات حقوق موضوعه در این زمینه برطرف شود.م ساله ی مورد بحث آن ا ست که هر نوع سرقتی در قحط سالی اتفاق بیفتد مجازات آن قطع ید نی ست ؟ نظرات فریقین وحقوق مو ضوعه در این زمینه چیست ؟در مقاله ی حاضر به روش توصیفی _تحلیلی به این پرسشها پاسخ می گوید وبیان میداریم که اطلاق بند ۱۲ ماده ۲۶۸ق.م.ا. ، اولا فاقد توجیه حقوقی واستدلال منطقی است ودلیلی ندارد مقنن به این گستردگی هرنوع سرقتی را در زمان قحطی مشمول عدم اجرای حد کند وثانیا مخالف نظر مشهور فقها میباشد که فقط سرقت خوردنی ها را مشمول حد سرقت نمی دانند .

کلیدواژه ها:

سرقت ، حد ، مجازات