شکر و تکامل اندیشه سیاسی در ایران

شکر به عنوان ماده غذایی علاوه بر مصرف بالای آن در سبد روزانه خانوار، تاثیر بسیار زیادی را در صنایعی از جمله نوشابه سازی ، محصولات مواد غذایی ، شیرینی جات، زراعت و باغداری ، مواد و محصولات شیمیایی ، حمل و نقل ، بانک و خدمات بیمه ای دارد. این ماده غذایی از جمله کالاهای ضروری در تمامی نقاط جهان است . شکر کالای صرف نیست بلکه یک پدیده تاریخی ، اجتماعی ، اقتصادی و سیاسی است و علاوه بر اهمیت غذایی همواره به عنوان یک کالای استراتژیک مهم مطرح و مورد توجه بوده است . بنابراین اکثر کشورها سعی در تهیه و تولید آن داشته اند و تا حد امکان تلاش کردهاند حداقل نیازهای داخلی خود را تامین نمایند. تعدادی از کشورها نیز سهم بسزایی از درآمدهای خود را از صادرات شکر کسب می کنند. هدف این پژوهش ، بررسی نقش و جایگاه شکر در تکامل اندیشه سیاسی ایران می باشد و به این پرسش پاسخ می دهد که چه علل و عواملی موجب تاثیرگذاری شکر در روند این تکامل گردید و چه نتایجی از نقش این کالای استراتژیک حاصل شد. این پژوهش با رجوع به منابع و ماخذ تاریخی ، اقتصادی ، سفرنامه ها و تحقیقات جدید و به شیوه توصیفی -تحلیلی به نگارش درآمده است .

کلیدواژه ها:

شکر ، سیاست ، مشروطیت ، دوره قاجار