تعزیر منصوص شرعی در فقه و رویه قضایی

یکی از مهم ترین تحولات قانونی که محل اختلاف و مناقشه حقوقی نیز گردیده است ظهور تعزیرات منصوص شرعی در قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ است که بستر ظهور آن تعمیم تعزیرات به کلیه اعمال ممنوع شرعی و حکومتی و حذف مجازات بازدارنده از قانون مجازات اسلامی است . وفق رویکرد قانونگذار در راستای تحول مفهوم و گستره تعزیر از سال ۱۳۹۲و به موجب تبصره دو ماده ۱۱۵قانون مجازات اسلامی قانونگذار اقدام به ارائه تفکیک نوینی از تعزیرات با دو قسم تعزیرات منصوص و غیرمنصوص شرعی نمود و آثار حقوقی قابل توجهی مانند قاعده منع محاکمه مجدد، اعطای معافیت قضایی در جرایم خفیف ، اصدار قرار تعویق صدور حکم ، تعلیق اجرای مجازات، تقلیل مجازات اطفال و نوجوانان تا نصف حداقل در صورت وجود جهات تخفیف و مرور زمان تعقیب من صرف از تعزیرات من صوص شرعی اعلام گردیده ا ست . این در حالی ست که مفهوم تعزیرات من صوص و جایگاه آن در رویه ق ضایی محل ابهام است . فلذا نگارنده در مقاله حاضر در راستای بررسی موضوع مذکور ضمن ارائه اختلافات پیرامون مفهوم و قلمروی تعزیر منصوص شرعی مجازات تعزیر منصوص شرعی را در رویه قضایی بررسی و آسیب شناسی نموده و پیشنهاداتی در راستای رفع آن ارائه می نماید.

کلیدواژه ها:

مجازات ، تعزیر ، منصوص شرعی ، رویه قضایی ، رای .