سیاست جنایی ، تقنینی ایران در قبال خشونت علیه کودکان

کودکان و نوجوانان سرمایه های یک کشورند وضروری است که تمام توان و تلاش خود را برای ارتقای امنیت و آسایش روحی و روانی آن ها به کار گرفته شود. در این راستا نظام عدالت کیفری و دستگاه قضایی و پلیسی سهم مهمی در این هدف برعهده دارند.اطفال و نوجوانان هسته نخستین پیشرفت انسانی جوامع به شمار می روند. نظام های مختلف اجتماعی ، آموزشی و فرهنگی تمام تلاش و توانایی خود را به کار می گیرند تا با سرمایه گذاری مناسب زمینه رشد و اعتلای آنان را فراهم کنند. در نگاه کلان پرورش و رشد اطفال و نوجوانان منجر به پیشرفت جامعه در ابعاد اجتماعی ، اقتصادی و فرهنگی گردد. امروزه خشونت علیه کودکان یکی از مشکلات جدی و دارای اولویت برای مدیران و برنامه ریزان سلامت در بسیاری از نقاط جهان به ویژه در کشورهای در حال توسعه به شمار می رود. در دنیای امروز خشونت واقعیتی غیر قابل انکار و آزار دهنده است که تغییر و تحولات اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی هر روزه بر میزان آن می افزاید. در جهانی که محیط خانواده و جامعه می بایست پناهنگاهی باشد تا ساکنانش ومخصوصا کودکان در آن به آرامش دست یابند، بعضی افراد با خشونت دست به گریبان اند. خشونت علاوه بر آن سلامت جسمی و روانی کودکان را تحت تاثیر قرار می دهد، احتمال خودکشی کودکان را در آینده افزایش داده و باعث مشکلاتی در موفقیت های تحصیلی ، شغلی و خانوادگی آنان خواهد شد. روش تحقیق در این مقاله کیفی از نوع توصیفی -تحلیلی است و داده ها به شیوه کتابخانه ای جمع آوری شده است .

کلیدواژه ها:

خشونت ، کودکان ، آزار جسمی ، آزار روانی ، قانون حمایت از کودکان و نوجوانان.