بررسی ضوابط دوره پیش قرارداد و ماهیت مسئولیت آن

در بعد حقوق داخلی برخی از دورههای پیش قراردادی و تعهدات آن در عقودی همچون بیمه قابل یافتن است . در خصوص قولنامه نیز نظرات موافق و مخالف یافت می گردد لیکن به نظر می رسد باید قولنامه را از زمره پیش قراردادها دانست ؛ با این حال به جز موارد نادر فوقالذکر، هیچ قانونی صراحتا از پیش قرارداد و الزامات آن برای طرفین بحث ننموده است . اگر در دوره پیش قراردادی ، یک طرف مرتکب اظهار نادرستی شود و مخاطب با باور آن اقدام و هزینه کند، می توان گفت بر اظهار مزبور اتکا کرده است . در چنین مفهومی ، اتکا هم ضابطه پیدایش مسوولیت و هم رابطه سببیت را به اثبات می رساند. نظام حقوقی عرفی ، مسوولیت پیش قراردادی را بر این اساس توجیه کرده و زیان دیده را شایسته جبران می داند. با توجه به آنکه اصلی ترین مسوولیت طرفین در این دوره، رعایت حسن نیت می باشد؛ باید گفت پیرامون لزوم رعایت حسن نیت در این دوره نیز قاعده مدونی وجود ندارد و اگر مسوولیتی را بتوان در این دوره قائل شد، صرفا بر مبنا مسوولیت ناشی از تقصیر است .

کلیدواژه ها:

ضمانت اجراء ، پیش قراردادحسن نیت ، تعهدات