مبانی فقهی و حقوقی حمایت از حریم خصوصی در فضای مجازی

حریم خصوصی یکی از اصول سازمان بخش جامعه مدنی است که امکان شکوفایی انجمن ها و تشکیلات خصوصی را فراهم می سازد. لزوم حمایت از حریم خصوصی و عدم مداخله در امور خصوصی دیگران یکی از آموزه های مهم اسلام نیز می باشد. در آیات متعددی از قرآن مجید بر لزوم رعایت حریم خصوصی اشخاص تاکید شده است . سنت پیامبر اکرم (ص) و ائمه اطهار (ع) و سیره مسلمانان نیز سرشار از توصیه هایی در پرهیز از نقض مصادیق مختلف حریم خصوصی است . البته , اصطلاح« حریم خصوصی »نه در آیات قرآن و نه در روایات اسلامی استعمال نشده است و موضع اسلام در مواجهه با مقوله حریم خصوصی یک موضع به اصطلاح »تحویل گرایانه « است . یعنی حریم خصوصی ,در قالب احاله به حقوق و آزادی های دیگر نظیر حق مالکیت ,حق آزادی از تجسس ,حق برخورداری از اصل برائت , حق غیر قابل تعرض بودن حقوق وابسته به شخصیت مورد حمایت واقع شده است . مقاله حاضر با روش کتابخانه ای ، توصیفی - اکتشافی و با استفاده از منابع و اسناد مکتوب انجام گرفته است . این مقاله ضمن مداقه در مبانی اسلامی در باب حمایت از حریم خصوصی ، به موضع قوانین ایران در این خصوص پرداخته تا بدین وسیله مبانی شرعی و قانونی تقنین درحوزه حمایت از این حق در فضای مجازی تبیین گردد. متاسفانه نه در نظام حقوقی ایران و نه در نظام حقوقی سایر کشورهای مسلمان, در تدوین قوانین و مقررات مختلف مرتبط با حریم خصوصی ,اهمیت این حق چنانکه باید درک نشده و حمایت های لازم از آن صورت نگرفته است .

کلیدواژه ها:

حریم خصوصی ، قوانین ، مبانی اسلامی