دستورگرایی و توجه به حقوق و آزادی های بنیادین در قاعده سازی پارلمانی

جنبش دستورگرایی که نهله اولیه آن در اواسط اروپای قرون وسطی شکل گرفت ، در اواخر دوران سیاه اروپا نضج یافته و با ورود جوامع اروپای غربی به عصر مدرنیته ، لوازم قانونگرایی در سطوح کلان و خرد مورد توجه قرار گرفت . موضوعی که آن را نقطه عطف دستورگرایی می دانند. اما برای آنکه قواعد عمومی و فراگیر برای جامعه اروپایی وضع گردد و دستورگرایی به طور تمام و کمال، به منصه ظهور رسد، ناگزیر از ایجاد مجالس و پارلمانهای قانونگذار با حضور نمایندگانی از عموم مردم بودند تا خواست عمومی را نمایندگی کنند. لذا در این مقاله بر آنیم تا با روش کتابخانه ای و به صورت کیفی ، به تبیین و بررسی نقش دستورگرایی و توجه به حقوق و آزادی های بنیادین در قاعده سازی پارلمانی بپردازیم .

کلیدواژه ها:

دستورگرایی ، قرون وسطی ، قواعد عمومی ، پارلمان ، حقوق و آزادی های بنیادین