کاربرد مبحث علامات حقیقت (تبادر ، صحت حمل و عدم صحت سلب ) در تفسیر المیزان

استعمال لفظ در معنای وضع شده در آن حقیقت و در غیر آن مجاز است .بحث از حقیقت و مجاز بحثی اصولی و از مباحث الفاظ علم اصول است . از آنجا که الفاظ رکن اساسی هر علمی است در علوم دیگر هم کاربرد دارد .یکی از این علوم علم تفسیر است که مفسر برای بیان معانی آیات از مبحث الفاظ و علائم حقیقت و مجاز مطرح شده در علم اصول بهره می گیرد . به منظور اثبات نقش حقیقت و مجاز در علم تفسیرونگاهی دقیق تر به تفاسیر نگاشته شده از سوی علما برآن شدیم که کاربرد این مباحث اصولی را درتفاسیر بررسی نماییم .و برای محدود ساختن موضوع و گنجانده شدن آن در این نوشتار دو علامت تبادر و صحت حمل و عدم صحت سلب را در تفسیر المیزان بررسی نمودیم وبه این نتیجه رسیدیم که تبادر به صورت گسترده در بیان معنای واژه ، بیان معنای آیه ، بیان معنای حرف و بیان مرجع ضمائر به کار رفته است .در مورد علامت دوم صحت حمل و عدم صحت سلب علامه تصریحی به استفاده از این علامت در تشخیص معنای حقیقی از مجازی نداشته اند . این نوشتار به منظور گسترش علم و بیان پیوند میان علوم (علم اصولوتفسیر ) و به امید ایجاد انگیزه ای در ذهن محققان برای پژوهش های گسترده تر به روش کتابخانه ای جمع آوری شده است .

کلیدواژه ها:

معنای حقیقتی ، تبادر ، صحت حمل ، آیات