بررسی قسامه در حقوق جزای ایران

قسامه یکی از طرق اثبات قتل و جراحات وارده بر اعضاء است که اجرای آن منوط به تحقق لوث است . در مبانی فقهی از قسامه در جهت حفظ خون مسلمان(احتیاط در دماء) و نجات جان انسان تعبیر شده است . و در ق.م ا آخرین دلیل اثبات جنایت میباشد. از طرف دیگر با وجود پیشرفتهای علمی ، پزشکی ، تکنولوژی و تسهیل شیوه های کشف جرم وشناسایی قاتل ازطریق ادله های علمی و علوم جرمیابی و کشف علمی جرایم ، صدور حکم قصاص نفس با قسامه انتقادات فراوانی را در بین حقوقدانان و قضات و جامعه به همراه داشته است و معکوس شدن بار اثبات اتهام در ق.م.ا (ماده ۳۱۷) و تکلیف متهم به ارائه دلیل جهت رفع اتهام موجب جریان اماره مجرمیت بر اصل برائت و مخدوش شدن فرض بیگناهی متهم شده است . در این مقاله به بررسی چالش های عملی و علمی و منطقی صدور حکم قصاص نفس با لوث و قسامه برای متهم به قتلی که تحت حمایت اصل برائت است در پرتو ادله قرآنی و یافته های علوم جرمیابی و پزشکی پرداخته خواهد شد.

کلیدواژه ها:

قسامه ، لوث ، قتل ، مجازات