بررسی فقهی و حقوقی اذن ولی در ازدواج از منظر معضلات اجتماعی آن

به نظر می رسد عدم نیاز به اذن پدر در امر نکاح را راهگشای مشکلات بسیار جامعه امروز است . لذا ضروری دانستن اخذ اجازه از پدر یا جد پدری لزوما به معنای پذیرش قول استمرار ولایت پدر یا جد پدری نیست . بلکه مصالح و ضرورت های اجتماعی قانونگذار را واداشته است تا آن را اعتبار نماید. برخی از فقیهان نیز به جهت رعایت احتیاط، تحصیل اجازه پدر یا جد پدری را مطلوب دانسته اند. با همه این اصول، شناسایی سن رشد برای ازدواج دختر با اراده مستقل خود از ناحیه قانونگذار با توجه به اغلب موارد رشد دختران امری ضروری و اجتناب ناپذیر است . به نظر می رسد بهتر است قانونگذار با توجه به زمان رشد اغلب دختران ، شرایط و مشکلات کنونی ، سنی را به عنوان سن رشد اعلام نماید تا دختر باکره از آن سن به بعد رشیده تلقی شود و بتواند خود مبادرت به ازدواج نماید و دختران کمتر از آن سن با مراجعه به مرجع قضایی و اثبات رشد خود در امر ازدواج بتوانند مجوز لازم برای ازدواج را با اراده خویش دریافت نمایند. هدف از مقاله حاضر بررسی فقهی و حقوقی اذن ولی در ازدواج از منظر معضلات اجتماعی آن می باشد.

کلیدواژه ها:

فقه ، ازدواج ، معظلات اجتماعی ، نکاح