امکان سنجی و بایسته های داوری اجباری دعاوی ورزشی در نظام حقوقی ایران

عدم پیش بینی سازوکارهای جایگزین حل و فصل اختلافات بجای مراجع قضایی ، متولیان، مدیران و کنشگران ورزش اعم از خصوصی و دولتی ، حقیقی یا حقوقی را وارد فرآیندهای ملال آور و پرهزینه قضایی خواهد نمود که این رکود زمانی و صرف هزینه ، با ماهیت ورزش به مثابه امری پویا و عامل نشاط جامعه و به ویژه جوانان منافات دارد؛ این پژوهش با بهرهبرداری از ظرفیت قانونی نهاد داوری و مداقه در ملاک مصادیق فعلی داوری اجباری سپس احصاء دعاوی حقوقی رایج در نظام ورزشی کشور، راهکارهای قانونی و کاربردی جهت شناسایی داوری اجباری در حوزه ورزش را به عنوان دستاورد مقاله ، پیشنهاد نموده است . انتظار می رود با تصویب قانون تاسیس دیوان ملی داوری ورزش و تفویض اختیار به شعب و اتاقهای داوری در ادارات کل ورزش و جوانان، قضازدایی به عنوان یکی از اهداف نظام قضایی کشور حاصل شده و با رسیدگی تخصصی تر، ارزانتر، کیفی تر و کم حاشیه تر به امور ورزشی ، دعاوی ورزشی در حداقل زمان ممکن با بهترین بازدهی حل و فصل و به رای لازمالاجرا منتهی گردد.

کلیدواژه ها:

حقوق ورزشی ، دعاوی ورزشی ، حقوق داوری ، داوری اجباری ، دیوان ملی ورزش