نقدی بر کانونهای همیاران شوراهای حل اختلاف همراه با نگاه تطبیقی با دیگر کشورها

در نظام کیفری ایران با وجود شوراهای حل اختلاف، از سال ۱۳۹۸ »کانونهای همیاران شوراهای حل اختلاف« در مساجد خراسان رضوی با هدف برقراری صلح و سازش و کاهش پروندههای ورودی به دادگستری ایجاد شد. باتوجه به تاثیر این نهاد بر فرایند رسیدگی دعاوی و ضرورت بررسی موفقیت آن، در مقاله حاضر به بررسی کانونهای همیاری پرداخته شده و شعباتی از کانونهای مذکور به صورت میدانی بررسی گردیده است . یافته ها نشان می دهد تاسیس کانونهای همیاران بدون ارزیابی همه جانبه انجام شده و ایراداتی ازجمله عدم مشروعیت قانونی ، فقدان آیین دادرسی واحد، فقدان نظارت و ... بر آن وارد است . از دیدگاه فقهی نیز ارجاع بدوالامری پرونده به داوری یا مصالحه فرد غیرقاضی توسط حاکم ، بنابر نظر مشهور مردود می باشد. همچنین با بررسی تطبیقی این کانونها با مراجع مشابه در سایر کشورها می توان گفت کیفیت شوراهای مذکور از نهادهای مشابه در نظامهای دادرسی دیگر فاصله داردنهایتا. پیشنهاداتی جهت اصلاح کانونهای فوق ارائه گشته است .

کلیدواژه ها:

صلح و سازش ، کانونهای همیاران ، شورای حل اختلاف ، قضات غیرمتخصص ، قضات غیرحرفه ای .