انسان شناسی از دیدگاه آیت الله مصباح یزدی و تطبیق آن با دیدگاه امام خمینی

انسان شناسی یکی از مهمترین دانشهای الهی و بشری است که در حوزه ی معارف بشری و دینی تاثیر به سزایی دارد. رهایی از سرگشتگی و سرگردانی که ویژگی مهم انسان جدید است از راه شناساندن تصویری درست و کامل از وجود او میسر می گردد؛ بهره مندی از جهان طبیعت در صورتی که انسان بداند برای چه آفریده شده است و چه چیزهایی و چگونه برای سعادت او مفیدند، به نحو کامل صورت می پذیرد. نظام های سیاسی و اجتماعی ارزش و قداست می یابند تا بتوانند نیازهای اساسی و الهی انسان را برآورده سازند و در صورت نداشتن یک انسان شناسی معتبر، ارکان جامعه فرو خواهد ریخت . پژوهش حاضر که به روش توصیفی - تحلیلی انجام شده است با هدف انسان شناسی از دیدگاه آیت الله مصباح یزدی و تطبیق آن با دیدگاه امام خمینی صورت گرفته است . امام خمینی (س) در اندیشه انسان شناسی خود، مطابق انسان شناسی قرآنی به صورت جامع نگرانه به ابعاد مختلف انسان و مباحث گوناگون انسان شناسی طبیعی ، فلسفی ، شهودی و ارزشی پرداخته است . آیت االله مصباح یزدی ، به عنوان یکی از برجسته ترین متفکرانی که آراء کلامی ایشان، فضای دینی کشور را متاثر از خود کرده است ، مورد تو جه قرار گرفته است . از دیدگاه آیت االله مصباح یزدی ، تنها انسان شناسی دینی میتواند ماهیت و حقیقت انسان را معرفی کند؛ نتیجه ای که به دست آمد این است که از دیدگاه آیت االله مصباح یزدی ، که شناخت حضوری انسان، راهی برای آگاه شدن معرفت حضوری ، نسبت به خداست و شناخت حصولی نسبت به انسان هم ، طریقی برای شناخت حصولی نسبت به خداست .

کلیدواژه ها:

انسان شناسی ، آیت الله مصباح یزدی ، امام خمینی