بررسی چگونگی استفاده علامه طباطبایی از روش تفسیر قرآن به قرآن

شیوه قرآن به قرآن از روشهای تفسیری است . این روش دارای مویدات عقلی و نقلی فراوانی است اما به دلایلی همانند:عقیده بر محدودیت عقل بشری برای درک پیوند میان آیات قرآن توسط اندکی از مفسرین مورد بهره قرار گرفته است . مقاله حاضر با استفاده از روش تحلیلی -کتابخانه ای و با مراجعه به منابع تفسیری فریقین ، دیدگاه مفسرین را در مورد این روش بررسی نموده و مزایا و محدودیت های احتمالی این روش را مورد نقد قرار داده است . سپس با مراجعه به تفسیر المیزان و بررسی نگاه تفسیری علامه طباطبایی دریافته است که این مفسر با علم به مزایا و محدودیت های این روش تفسیری ؛ آن را پایه و اساس تفسیر خود قرار داده و این روش را بهترین راه برای فهم مراد واقعی الهی دانسته است و سایر روشهای تفسیری همانند: عقلی ، نقلی و اجتهادی را زمانی موثر می داند که در راستای تفسیر قرآن به قرآن قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

تفسیر ، علامه طباطبایی ، قرآن به قرآن ، فریقین ، روش عقلی .