بررسی تعهد ایمنی قراردادها در حقوق خصوصی ایران
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 55
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LPPJ01_0123
تاریخ نمایه سازی: 18 شهریور 1403
چکیده مقاله:
این پژوهش با هدف بررسی تعهد ایمنی در قراردادها در حقوق خصوصی ایران با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی و منابع کتابخانه ای انجا شده است . با توجه به اینکه عوامل مختلفی می توانند عملکرد ایمنی افراد را تحت تاثیر قرار دهند. یکی از مهمترین این فاکتورها تعهد به ایمنی است . تعهد ایمنی یک تعهد ضمنی است که وسیله تکمیل قرارداد است به این معنا که در عرضه حرفه ای کالا و خدمات اگر این تعهد به طور صریح در قرارداد درج نشود، برای حمایت از زیاندیده، دادرس چنین تعهدی را از لوازم عرفی قرارداد به حساب می آورد. بنابراین زیاندیده بدون اینکه با دشواری های مربوط به اثبات تقصیر عرضه کننده حرفه ای کالا و خدمات روبرو شود. می تواند جبران زیان وارده بر خود را بخواهد اما نمی توان در هر مورد که به دیگری خسارت وارد می شود، از این نهاد حقوقی کمک گرفت بلکه این نهاد در برابر قواعد مسئولیت مدنی که تقصیر در آن شرط مسئولیت می باشد استثنایی است و فقط شامل عرضه حرفه ای کالا و خدمات می شود. تعهد ایمنی به این معنا دارای مبنای قراردادی و قانونی است و در مواردی که میان زیاندیده و عرضه کننده حرفه ای رابطه قراردادی نباشد، می توان از نهادهای مختلف حقوقی مثل تعهد به نفع ثالث ، انتقال تضمین همراه با کالا و تضمین در برابر مصرف کننده نهایی ، برای برقراری این رابطه استفاده کرد. اما زمانی که تعهد ایمنی نقض شود، مسئولیت جبران خسارت برای عامل زیان مطرح می شود. او باید زیان وارده را جبران نماید بدون اینکه اثبات تقصیر او در این مورد لازم باشد. ولی این مسئولیت در مواردی قابل رفع است و آن زمانی است که با درج در قرارداد مسئولیت ناشی از تعهد ایمنی تحدید شود. مشروط بر اینکه این شرط با نظم عمومی و قوانین آمره تعارض نداشته باشد یا اینکه فاعل زیان دخالت عوامل خارجی مثل قوه قاهره و ثالث یا خود زیاندیده را در ورود زیان اثبات کند و یااینکه با دادن هشدارهای لازم، خطرات ناشی از کالا و خدمات را به طریق مقتضی به زیاندیده گوشزد کرده باشد. یافته ها حاکی از آن است که تعهد فردی به ایمنی ، اثر مستقیمی بر ابعاد مختلف عملکرد ایمنی دارد. برقراری مسئولیت بدون تقصیر، شیوه ای در خور توجه و با اهمبت برای پرهیز از آثار ناشی از دشواری اثبات تقصیر در قلمرو فعالیت ها و روابط مزبور می باشد. در حوزه روابط قراردادی ، گذشته از قانون، عرف و قرارداد نیز می توانند زمینه ایجاد چنین مسئولیتی را فراهم آورند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
قهرمان نجفی
شهرداری شیراز مسئول املاک و مستغلات شهرداری منطقه سه