روش وسیره امام موسی کاظم (ع) در مبارزه با بدعت ها و انحرافهای فکری و عقیدتی

ظهور و حضور اندیشه های متنوع و متعدد فکری و فرهنگی در جهان اسلام پس از رحلت رسول االله(ص) تا به امروز، چالش مسئله همگرایی امت اسلام را رقم زده است . دوره امامت امام موسی بن جعفر(ع) نیز فصل رونق فرقه گرایی ، جریانسازی فکری ، قیامها، شورشهای داخلی و تعرضهای خارجی علیه خلافت اسلامی بود. فعالیت این گروهها در شبهه افکنی ، امت اسلامی را تهدید می کرد. یکی از تهدیدها، تفرقه امت بود. این مقاله با پرسش چیستی مولفه های راهبردی همگرایی از منظر امام موسی بن جعفر(ع)، به شیوه توصیفی تحلیلی و با استناد به کتابهای تاریخی و حدیثی و رجالی ، درصدد است با شناخت این مولفه ها در سیره امام در موقعیت هایی نظیر مواجهه با خلفا و جریانهای فکری ، الگویی از روشهای نیل به همگرایی اسلامی ارائه کند. آموزههای حضرت در قالب مولفه های تصحیح باورهای کلامی توام با احترام، نداشتن تنش در مناسباتسیاسی ، حسن خلق ، تمسک به قرآن و سنت و برائت از افراطگرایی اسلامی نمود یافت . فرضیه مقاله آن است که امام موسی بن جعفر(ع) بر مبنای اندیشه های بنیادین اسلامی ، ریشه های واگرایی را در درک نکردن حقیقت دین و برتری جویی و تمایلات جدایی طلبانه می دانستند. اقدامات امام در راستای همگرایی امت در قالب تدابیر صحیح در تعامل با جریانهای مختلف و زدودن شبهات و اجتناب از هرگونه اقدام واگرایانه در برابر یکپارچگی امت اسلامی بوده است .

کلیدواژه ها:

امام موسی کاظم (ع) ، شیعه ، بدعت ، انحراف.