بررسی مقررات کنوانسیون پالرمو در تحقق مقابله با جرم پولشویی به صورت سازمان یافته و فراملی

در قرن بیست و یکم جرایم سازمان یافته فراملی ، به عنوان تهدیدی برای جامعه جهانی و به خصوص بشریت به شمار می آیند. بروز این جرایم در خارج از مرزهای یک کشور آنها را دارای خصیصه فراملی نموده و این امر دولت ها و سازمانهای بین المللی مرتبط را در جهت حفظ و تامین امنیت بین المللی به فعالیت واداشته است . یکی از مهمترین اقدامات در جهت مبارزه با این جرایم تصویب کنوانسیون بین المللی مبارزه با جرایم سازمان یافته فراملی معروف به کنوانسیون پالرمو توسط سازمان ملل متحد در دسامبر سال ۲۰۰۰ میلادی می باشد که نشان تعامل میان تابعان حقوق بین الملل در این حوزه است . این کنوانسیون که از ۴۱ ماده و ۳پروتکل تشکیل شده به معرفی و مبارزه با جرایم سازمان یافته ای چون مشارکت در یک گروه سازمان یافته ، شستشوی عواید حاصل از جرم (پولشویی )، فساد و قاچاق پرداخته است . هدف این پژوهش بررسی مقررات کنوانسیون پالرمو در تحقق مقابله با جرم پولشویی به صورت سازمان یافته و فراملی می باشد. پولشویی به عنوان یک پدیده نوظهور حقوقی و اقتصادی تلقی می شود. رواج پولشویی موجب اشاعه و گسترش فساد اداری و جرم سازمان یافته و تروریسم می شوئد. پولشویی نه تنها برای اقتصاد ملی عوارض و پیامدهای منفی فراوانی به دنبال دارد بلکه بی توجهی نسبت به این پدیده و عدم تمهید سازوکارهای قانونی برای مبارزه قانون مند با ان واکنش جامعه جهانی را نیز در پی خواهد داشت .

کلیدواژه ها:

کنوانسیون پالرمو ، جرم پولشویی ، جرایم سازمان یافته فراملی