تاثیر آموزش مبتنی بر بازی بر نگرش و یادگیری ریاضی دانش آموزان دختر پایه اول ابتدایی

پیشینه و اهداف: ریاضی، یکی از دروس اصلی دوره ابتدایی و نیازمند توجه ویژه است، به همین دلیل جهت بهبود پیشرفت ریاضی باید به نقش عوامل انگیزشی به ویژه، نگرش به ریاضی توجه کرد و روش های آموزش را در مسیر ایجاد علاقه به این درس سوق داد، در همین راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر آموزش مبتنی بر بازی بر نگرش و یادگیری ریاضی در دانش آموزان دختر پایه اول ابتدایی انجام شد.روش ها : روش تحقیق در این پژوهش، شبه آزمایشی از نوع طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری، شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه اول ابتدایی، سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ در شهرستان ملارد بود که نمونه تحقیق با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد؛ بدین صورت که از بین مدارس ابتدایی شهرستان ملارد، مدرسه ابتدایی دخترانه ایران ۲ انتخاب شد و از بین ۴ کلاس اول این مدرسه، ۲ کلاس درنظر گرفته شد. دانش آموزان این دو کلاس براساس میانگین نمره ریاضی از کم به زیاد مرتب شدند، سپس از بالا دو نفر دو نفر انتخاب و به صورت تصادفی یک نفر در گروه آزمایش و یک نفر در گروه گواه قرار گرفتند و درنهایت، گروه آزمایش ۳۱ دانش آموز و گروه گواه نیز ۳۱ دانش آموز بود. به عبارت دیگر، از دو طریق شباهت میانگین و گمارش تصادفی، گروه ها همگن شدند. ابزار این پژوهش، شامل ۵ بازی غیردیجیتالی بود که توسط پژوهشگر طراحی و اجرا شد. پس از مشخص شدن دو گروه، پیش آزمون یادگیری درس ریاضی و آزمون نگرش به درس ریاضی از هر دو گروه به عمل آمد، سپس، مباحث (آشنایی با اعداد، جمع اعداد، و آشنایی با جدول یکان-دهگان) طی پنج جلسه ۴۵ دقیقه ای (با جلسه پیش آزمون و پس آزمون ۷جلسه) در گروه آزمایش به روش بازی توسط پژوهشگر در کلاس تدریس شد. هم زمان، این مباحث در گروه گواه طی پنج جلسه ۴۵ دقیقه ای (با جلسه پیش آزمون و پس آزمون ۷جلسه) به روش سنتی و متداول توسط معلم کلاس تدریس و سپس، پس آزمون اجرا شد. ابزار گرد آوری داده ها در این پروژه شامل پرسش نامه نگرش به ریاضی آیکن و آزمون محقق ساخته ریاضی بود. پرسش نامه نگرش به ریاضی آیکن سه خرده مقیاس (لذت بردن از درس ریاضی، ترس از ریاضی و ارزش گزاردن و اهمیت دادن به درس ریاضی) را تحت پوشش قرار داده بود و ضریب پایایی ابزار پرسش نامه به ترتیب ۸۸۷/۰، ۸۴۱/۰، ۹۱۲/۰ است. آزمون یادگیری ریاضی توسط محققین طراحی شد، روایی این آزمون توسط معلمان پایه اول تایید شد و پایایی با ضریب آلفای کرونباخ ۸۱/۰ به دست آمد. برای تجزیه وتحلیل داده ها از روش آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و در بخش آمار استنباطی از تحلیل کوواریانس استفاده شد.یافته ها: بررسی داده ها، حاکی از آن بود که استفاده از بازی بر نگرش و یادگیری ریاضی دانش آموزان دختر پایه اول ابتدایی تاثیرمی گذارد و لذا فرضیه اصلی پژوهش، مبنی بر این که آموزش مبتنی بر بازی بر نگرش و یادگیری ریاضی در دانش آموزان دختر پایه اول ابتدایی موثر است، تایید می شود. دیگر فرضیه های پژوهش نیز در سطح معناداری ۰۰۱/۰ تایید شدند.نتیجه گیری: از نتایج پژوهش حاضر می توان این گونه برداشت کرد که فراگیران با استفاده از بازی درس را بهتر می آموزند و به خاطر می سپارند، آن ها از این روش تدریس لذت بیشتری می برند، فعال تر و پویاتر می شوند و روند یاددهی و یادگیری سرعت چشم گیری به خود می گیرد و این امر باعث بهبود نگرش نسبت به درس خواهد شد.

کلیدواژه ها:

آموزش مبتنی بر بازی ، نگرش به ریاضی ، یادگیری ریاضی