بررسی تاثیر کارآفرینی دانشگاهی بر تولید دانش بنیان و اشتغال آفرینی دانشجویان دانشگاه علوم و تحقیقات تهران با نقش میانجی سبک رهبری تحول آفرین

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تاثیر کارآفرینی دانشگاهی بر تولید دانش بنیان و اشتغال آفرینی دانشجویان دانشگاه علوم و تحقیقات تهران با نقش میانجی سبک رهبری تحول آفرین می باشد. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و به روش همبستگی می باشد. جامعه آماری این پژوهش، دانشجویان مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه علوم و تحقیقات تهران در طی سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ به تعداد ۵۳۷ نفر می باشد. حجم نمونه بر اساس جدول کرجسی و مورگان و به روش تصادفی طبقه ای ۲۲۴ نفر تعیین گردید. در پژوهش حاضر با استفاده از ابزار پرسشنامه به جمع آوری اطلاعات پرداخته شد که عبارتند از : پرسشنامه کارآفرینی دانشگاهی براساس الگوی گیب (۲۰۱۲)، پرسشنامه تولید دانش بنیان عسگری و حسینی (۱۴۰۱) ، پرسشنامه اشتغال آفرینی در موسسات آموزشی نرگسی و همکاران (۱۳۹۷)، پرسشنامه رهبری تحول آفرین دوستدار و همکاران (۱۳۹۵)، روایی پرسشنامه کارآفرینی دانشگاهی در پژوهش نورایی و همکاران(۱۴۰۰)، تولید دانش بنیان و اشتغال آفرینی در پژوهش عسگری و حسینی (۱۴۰۱) و رهبری تحول آفرین در پژوهش دوستدار و همکاران (۱۳۹۵) مورد تایید قرار گرفته است. پایایی پرسشنامه ها هم به همین ترتیب ۸۷/۰، ۸۸/۰، ۹۱/۰، ۸۵/۰ از طریق آلفای کرونباخ محاسبه شد. در این پژوهش نتایج و اطلاعات حاصله در دو بخش توصیفی و استنباطی بررسی شد، نتایج نشان داد در سطح خطای ۵ درصد نقش میانجی سبک رهبری تحول آفرین در تاثیر گذاری کارآفرینی دانشگاهی بر تولید دانش بنیان مورد تایید قرار می گیرد. (توجه به اینکه مقدار در مطلق آماره سوبل برابر با ۳.۷۷ و از قدر مطلق ۱.۹۶ بزرگتر است) از طرفی در سطح خطای ۵ درصد نقش میانجی سبک رهبری تحول آفرین در تاثیر گذاری کارآفرینی دانشگاهی بر اشتغال آفرینی مورد تایید قرار می گیرد. ( توجه به اینکه مقدار در مطلق آماره سوبل برابر با ۳.۷۷ و از قدر مطلق ۱.۹۶ بزرگتر است).

کلیدواژه ها:

کارآفرینی دانشگاهی ، اشتغال آفرینی ، سبک رهبری تحول آفرین