ارزیابی کارایی روش های یادگیری مشارکتی و آموزش انفرادی در بهبود کیفیت آموزش

در این پژوهش، به ارزیابی کارایی دو روش تدریس یادگیری مشارکتی و آموزش انفرادی در بهبود کیفیت آموزش پرداخته شده است. یادگیری مشارکتی به عنوان رویکردی که بر تعامل و همکاری بین دانش آموزان تاکید دارد، و آموزش انفرادی به عنوان رویکردی که به نیازها و سرعت یادگیری فردی دانش آموز توجه می کند، بررسی شده اند. هدف این تحقیق، مقایسه و تحلیل تاثیر این دو روش بر کیفیت آموزش و یادگیری دانش آموزان است. برای این منظور، داده ها از طریق مطالعات میدانی، آزمون های پیشرفت تحصیلی و پرسش نامه های رضایت سنجی جمع آوری شده و نتایج به دست آمده نشان می دهد که هر دو روش می توانند به نحو موثری در بهبود کیفیت آموزش نقش داشته باشند، اما انتخاب هر یک از این روش ها باید با توجه به ویژگی ها و نیازهای خاص دانش آموزان و محتوای آموزشی انجام شود. یافته ها نشان می دهند که ترکیب این دو روش می تواند بهترین نتایج آموزشی را به دنبال داشته باشد.

کلیدواژه ها:

مشارکت ، انفرادی ، آموزش