واکاوی تربیت فرهنگی به عنوان مهم ترین رکن توسعه پایدار از دیدگاه اسلام

اسلام دین فرهنگ و در فرهنگ اسلامی ، محوراصلاحات فرهنگ سازی است . فرهنگ عصاره زندگی اجتماعی است و به وسیله فرهنگ است که انسان از جهات مختلف بامردم پیرامونش همراه وهماهنگی می یابد وازمردم جوامع دیگر متمایز و مشخص می شود ویقینا هستی و بقای انسان وجامعه منوط به فرهنگ اوست . هدف تحقیق بررسی رویکردها وروش های تربیت فرهنگی به عنوان مهمترین رکن توسعه پایدار از طریق پرورش انسان های سالم وکاربلد در اسلام است . تربیت یکی از مباحث مورد توجه ادیان و مکاتب مختلف در طول قرون و اعصار بوده است .تربیت ابعاد مختلفی را داراست که یکی از مهمترین این ابعاد، بعد تربیت فرهنگی است . برای تربیت فرهنگی نیز بهترین دوران، دوران کودکی است . زیرا این دوران زمان و فرصتی بسیار مناسب برای انواع یادگیری های فرهنگی است و روند تغییرات فرهنگی در سالهای کودکی از سرعت بیشتری برخوردار است روش تحقیق توصیفی و تحلیلی از طریق منابع اسلامی و قرآن است . یافته ها نشان داد فرهنگ با واژه مصطلح عربی " الثقافت "در قرآن تکرار نشده است و با واژه های دیگری مانند صبغه الله وتعلیم وتربیت بیشتر استفاده شده است . از دیدگاه اسلام هدف از تعلیم وتربیت فرهنگی ، پرورش شوق فطری کودک نسبت به جمال و جلال الهی و هدف غایی آن در قرآن پرستش الله وقرب الهی است . رویکردهای اساسی تربیت فرهنگی شامل رویکرد فرهنگی ، هنری ، تلفیقی ، شناختی و کنش ور و روش های اساسی آموزش آن تقلید از الگو، عملی ، موعظه ، تشویق و تنبیه ، خطابه ، مناظره، سوال و پاسخ ، تذکر و روش عقلانی از روش های عمده تربیت فرهنگی محسوب می شوند.

کلیدواژه ها:

فرهنگ ، تربیت فرهنگی ، اسلام