نقش پرداختن به فعالیت های بدنی بر بهزیستی روانی و سلامت اجتماعی دانش آموزان شهر تهران با نقش میانجی دل بستگی به مدرسه و استفاده از رسانه های اجتماعی

هدف از انجام این تحقیق، تحلیل نقش پرداختن به فعالیت های بدنی بر بهزیستی روانی و سلامت اجتماعی دانش آموزان با نقش میانجی دل بستگی به مدرسه و استفاده از رسانه های اجتماعی بود. روش تحقیق به صورت هم بستگی است و در دسته تحقیقات کاربردی قرار دارد. جامعه آماری تحقیق شامل: کلیه دانش آموزان پسر مقطع اول دبیرستان در شهر تهران بودند. حجم نمونه تحقیق، تعداد ۳۲۲ نفر به صورت خوشه ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده تحقیق، پنج پرسشنامه استاندارد استفاده از رسانه های اجتماعی کیم و همکاران(۲۰۱۷)، بهزیستی روانی دینر و همکاران(۲۰۰۹)، دل بستگی به مدرسه هارتادو(۲۰۰۴)، سلامت اجتماعی کییز(۲۰۰۲) و پرسشنامه میزان پرداختن به فعالیت های بدنی بک(۲۰۰۱) بود. روایی محتوایی پرسشنامه ها به وسیله ۸ نفر از اساتید مدیریت ورزشی تایید شد و پایایی این پرسشنامه ها به ترتیب ۸۳/۰، ۸۹/۰، ۸۷/۰، ۸۸/۰ و ۸۴/۰ تعیین شدند. برای تجزیه وتحلیل داده ها، از آزمون ضریب همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارهای Spss و lisrel استفاده شده است. نتایج نشان داد که، استفاده از رسانه های اجتماعی نقش میانجی را به ترتیب با ضریب اثر ۱۷۸/۰ و ۱۷۵/۰ صدم، برای تاثیر میزان پرداختن به فعالیت های بدنی بر بهزیستی روانی و سلامت اجتماعی ایفا می کند. همچنین، دل بستگی به مدرسه، نقش میانجی را به ترتیب با ضریب اثر ۲۲۶/۰ و ۲۳۵/۰ صدم، برای تاثیر میزان پرداختن به فعالیت های بدنی بر بهزیستی روانی و سلامت اجتماعی ایفا می کند. بنابراین اگر مدارس بتوانند از رسانه های اجتماعی و مخصوصا شبکه های اجتماعی جهت مشارکت بیشتر دانش آموزان در فعالیت های ورزشی مدرسه و خارج از مدرسه استفاده نمایند، می توانند بر روی دل بستگی دانش آموزان تاثیر بگذارند و آن ها را جذب فعالیت های مدرسه نمایند.

کلیدواژه ها:

فعالیت بدنی ، بهزیستی روانی ، سلامت اجتماعی ، استفاده از رسانه های اجتماعی ، دل بستگی به مدرسه ، دانش آموزان