مفهوم شناسی قاعده فقهی نفی سبیل و جایگاه آن در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران

مطابق قاعده فقهی نفی سبیل،که از قواعد مهم فقهی می باشد، غیر مسلمانان نباید تحت هیچ شرایطیبرمسلمانان تسلط و سلطه یابند،زیرا ارزش مسلمانان از غیرمسلمانان بالاتر بوده و دارای جایگاه ویژه نزد خداوندمتعال هستند.در طول تاریخ،سلطه گری های بسیاری از سوی بیگانگان در کشور عزیزمان ایران،رخ دادهاست.پس از انقلاب اسلامی،قاعده نفی سبیل در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران،؛به کار گرفته شد تا ازاستیلاء وهرگونه سلطه برمنابع طبیعی،مسائل اقتصادی،اجتماعی،سیاسی و تمامیت ارضی کشور جلوگیریشود.به نوعی میتوان گفت این قاعده فقهی،که در طول تاریخ،فقهای بسیاری به آن اشاره کرده اند و از آن درمقابله با استعمار و سلطه بیگانگان استفاده کرده اند،نوعی سلاح در مقابل دولت های استعمارگر و سلطه جومی باشد.می توان گفت سلطه و استیلاء بیگانگان و غیرمسلمانان بر جوامع اسلامی،نه تنها موجب تضعیف کشور وجامعه اسلامی می شود، بلکه اسلام را نیز تضعیف میکند.قانون اساسی،کاملا مطابق با موازین اسلامی و شرعی وفقهی نوشته شده است و به کارگیری از قاعده اخیرالذکر،بی علت نیست.

کلیدواژه ها:

قاعده نفی سبیل ، سلطه جویی ، مسلمانان ، قانون اساسی