ارزیابی نظریات تفسیری شورای نگهبان در رابطه با اصول قانون اساسی مرتبط با حق بر سلامت در پرتو حکمرانی خوب

حکمرانی یکی از اهمیت های اساسی جوامع بشری است که نیازمندی آن بر کسی پنهان نیست. حکمرانی خوب از آخرین نظریه های مطروحه در عرصه حکمرانی و از مباحثی است که در دهه های اخیر توجه محافل علمی جهان را به سوی خود مایل کرده و در سال های اخیر به صورت فزاینده ای در ادبیات توسعه، حقوق بشر، دموکراسی،حقوق عمومی و مدیریت دولتی و همچنین اسناد بین المللی به کار برده می شود. این نظریه با هدف تقویت کارکرد حکمرانی برای بشر در نظر گرفته شده است. اگر چه عمر چندانی از تشکیل آن نمی گذرد، اما در مدت کوتاهی چنان فراگیرشده است که به یکی از مدل های شناخته شده حکومت داری در دوران مدرن تبدیل شده است. این مفهوم با معیارهایی گفتمانی مانند قانونمندی، مشارکت، مسئولیت پذیری، پاسخگویی، شفافیت، اثربخشی و کارایی تعریف می شود که می تواند در حوزه های مختلف مورد توجه قرار گیرد. اینگونه معیارها می تواند در تفسیر قانون اساسی نیز تجلی یابد. پژوهش حاضر می کوشد این معیارها را در تفسیر قانون اساسی در رابطه با آن دسته از اصولی که مرتبط با حق بر سلامت هستند مورد واکاوی قرار دهد. پرسش اساسی پژوهش آن است که چه تجلی و ظهوری از معیارهای حکمرانی خوب در تفسیر شورای نگهبان از اصول مرتبط با حق بر سلامت درقانون اساسی قابل پی جویی است؟ فرضیه پژوهش آن است که تجلی و بروز معیارهای حکمرانی خوب در تفسیرقانون اساسی در رابطه با حق بر سلامت می تواند در تقوی ابعاد مختلف این حق نقش آفرین باشد. انجام پژوهش با روش تحقیق ترکیبی تحلیلی-توصیفی و شیوه گردآوری منابع کتابخانه ای-اینترنتی منتهیبه یافته های تحقیق نشان از آن دارد که مفسر قانون اساسی در این حوزه ورود چندانی نداشته است و چنانچه در آینده محل تعمق قرار گیرد آثار مناسبی بر جای می گذارد.

کلیدواژه ها:

تفسیر قانون اساسی ، شورای نگهبان ، حکمرانی خوب ، حق بر سلامت