گیوه بافی نشلج کاشان هنری رو به فراموشی

گیوه پای افزار مردمان ایرانی در مناطق گرم و کوهستانی است که پای پوش اصیل ایرانی محسوب می شود . با توجه به دشواری مراحل تولید این نوع پای افزار و گسترش زندگی مدرن ، تولید و استفاده از آن رو به فراموشی است . گیوه یکتا پای پوش سنتی است که مواد اصلی ساخت آن تکه پارچه هایی است .برای ساخت تخت و رویه ای که با نخ پنبه ای یا ابریشمی بافته شده است . از آنجایی که گیوه نوعی منحصر به فرد از کفش و جزء لاینفک پوشاک می باشد ایجاد اشتغال در این زمینه امری مطلوب است و منجر به برآورده شدن بخشی از نیاز جامعه و مطرح شدن پای افزار سنتی می گردد . متاسفانه این هنر نیز رو به فراموشی است و به عهده ی نسل کنونی است که این هنر راحفظ کرده و به آیندگان برسانند . لذا وظیفه ی خود دانستم تا با مطالعه در خصوص این رشته از هنر ، دین خود را به آیندگان ادا کنم . این مقاله پژوهشی کاربردی است که به صورت کتابخانه ای ، اینترنتی ومیدانی تدوین شده است ، هدف این پژوهش نگاهی به یکی از صنایع دستی روستای نشلج کاشان با عنوان گیوه می باشد که با معرفی ابزارها و شیوه ی تولید گیوه ، ویژگی های این محصول گرانقدر را بازشناسی و بازگویی کرده و کارکرد این هنر را در یک جامعه ی روستایی مورد بررسی دقیق و همه جانبه قرار داده ام . نتیجه ای که از این نوشته حاصل شده آن است که یکی از راه های حفظ این میراث کهن ، پژوهش میدانی و معرفی انسان ها و مکان هایی است که گیوه در آنجا تهیه و از آنجا به مناطق دیگر جهت فروش عرضه می گردد .

کلیدواژه ها:

گیوه بافی ، نشلج ، کاشان .