ارزیابی قابلیت ژئوتوریسمی شهرستان الیگودرز به منظور توسعه پایدار شهری و روستایی

از نگاه صاحب نظران در حوزه گردشگری دو دیدگاه وجود دارد، کسانی که به توریسم به چشم یک فعالیت اقتصادی نگاه می کنند و اشخاصی که به جنبه های علمی و اجتماعی آن توجه بیشتری دارند. ژئوتوریسم مبحث منحصر به فردی است که بر خصوصیات ژئومورفولوژیکی و زمین شناسی یک مکان در زمینه گردشگری تاکید دارد. به گفته فعالین و متخصصان فعال در این امر، کشور ایران و به ویژه استان لرستان دارای توانمندی های بالایی در حوزه گردشگری مبتنی بر زمین است. به همین منظور لندفرم های شاخص شهرستان الیگودرز که قابلیت مناسبی در توسعه ژئوتوریسم داشتند، انتخاب و توانمندی های هر کدام بر اساس روش های رینارد و پریرا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که لندفرم آبشار آب سفید در هر دو روش بیشترین امتیاز را بدست آورد و لندفرم های کوه تمندر و دره دایی به علت پایین بودن عیار های ژئومورفولوژیکی و مدیریتی (روش پریرا) و پایین بودن ارزش علمی، افزوده و ترکیبی (روش رینارد) نسبت به دیگر لندفرم ها امتیاز کمتری بدست آوردند. از نتایج حاصله می توان نقاط قوت و ضعف زمین گردشگری هر یک از لندفرم ها را شناخت و برنامه ریزی های مناسبی برای توسعه پایدار گردشگری مبتنی بر زمین در نواحی شهری و روستایی این شهرستان انجام داد.

کلیدواژه ها:

ژئوتوریسم ، پریرا ، رینارد ، الیگودرز ، استان لرستان