بررسی رابطه بین امیدواری و مسئولیت پذیری با اشتیاق تحصیلی در بین دانش آموزان دختر ابتدایی شهر گنبدکاووس

این تحقیق با هدف، بررسی رابطه بین امیدواری و مسئولیت پذیری با اشتیاق تحصیلی دانش آموزان دختر مدارس ابتدایی شهر گنبدکاووس انجام شد. جامعه آماری تحقیق ۱۵۶۶ نفر از دانش آموزان دختر پایه های پنجم و ششم ابتدایی شهر گنبدکاووس بودند که از بین آنها، تعداد ۳۱۰ نفر که با استفاده از جدول گرجسی و مورگان تعیین و براساس روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند و به منظور جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه های امیدواری کودکان اشنایدر (۱۹۹۷)، پرسشنامه مسئولیت پذیری کردلو (۱۳۹۳) و پرسشنامه اشتیاق تحصیلی شافلی و همکاران (۲۰۰۲) توزیع شد. همچنین به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آمارهای توصیفی ترسیم جداول توزیع فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد و همچنین آمارهای استنباطی ضریب همبستگی، رگرسیون چندمتغیری استفاده شد و این نتایج حاصل گردید: بین امیدواری و مسئولیت پذیری رابطه مثبت وجود داشت. بین امیدواری و اشتیاق تحصیلی رابطه مثبت وجود داشت. بین مسئولیت پذیری و اشتیاق تحصیلی نیز رابطه مثبت وجود داشت. همچنین بر اساس نتایج رگرسیون مشخص شد، از بین دو متغیر امیدواری و مسئولیت پذیری، متغیر امیدواری و مولفه های آن (تقکر عاملی و تفکر راهبردی) در مقایسه با مسئولیت پذیری بیشترین تاثیر را در میزان اشتیاق تحصیلی دانش آموزان داشت. لذا به منظور افزایش میزان اشتیاق تحصیلی دانش آموزان بایستی به تقویت امیدواری و مسئولیت پذیری آنان اقدام کرد.

کلیدواژه ها:

امیدواری ، مسئولیت پذیری ، اشتیاق تحصیلی ، دانش آموزان دختر ابتدایی