بررسی و تحلیل پایداری زیست محیطی گسترش گردشگری در روستای ابیانه

گردشگری در نواحی روستایی یکی از مهمترین الگوهای گردشگری به شمار می رود که طرفداران خاص خود را با توجه به انواع جاذبه های طبیعی و انسانی موجود در هر سکونتگاه یا نواحی روستایی دارد. در این مقاله، پایداری زیست محیطی گسترش گردشگری در روستای ابیانه مورد بررسی قرار گرفته است. برای رسیدن به این هدف، بعد محیط زیستی گسترش فعالیت های بخش گردشگری مورد بررسی بیشتر قرار گرفت. روش تحقیق به صورت ترکیبی از روش های کیفی و کمی بوده و برای تحقق این روش از ابزار مشاهده و پرسشنامه استفاده شده است. برای تعیین حجم نمونه از آزمون اصلاح شده کوکران استفاده تعداد ۶۲ نمونه مشخص گردید اما در نهایت با ورود محقق به روستا ۴۷ پرسشنامه تکمیل و گردآوری شد. روش نمونه گیری به صورت تصادفی بوده است و از نظر جنسیتی نیز تفاوتی در انتخاب پاسخگویان وجود نداشته است. فرضیه با استفاده از تی تک نمونه آزمون شده است. یافته های بدست آمده نشان می دهد که تخریب های محیط زیستی بدلیل ورود گردشگران در پایین ترین سطح خود قرار دارد.

کلیدواژه ها:

پایداری زیست محیطی ، گردشگری روستایی ، پایداری ، ابیانه.