تاثیر مصرف عصاره هسته هندوانه همراه با تمرین در آب دریا بر قند خون و مقاومت به انسولین و ارتباط آن با وضعیت شناختی دانش آموزان دچار اختلال شناختی خفیف

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر ۱۲ هفته تمرین هوازی در آب دریا و مصرف عصاره هسته هندوانه بر قند خون و مقاومت به انسولین و ارتباط آن با وضعیت شناختی دانش آموزان دچار اختلال شناختی خفیف (MCI) بود. ۳۲ نفر دانش آموزی که از پرسشنامه MMSE نمره بین ۲۱ تا ۲۵ کسب کردند به صورت هدفمند در دسترس انتخاب، و به طور تصادفی در ۴ گروه تمرین ، عصاره، تمرین + عصاره و پلاسبو (هر گروه ۸ نفر) قرار گرفتند. مداخلات به مدت ۱۲ هفته انجام شد. تمرین هوازی شامل هشت دقیقه دویدن در آب دریا به عمق یک متر با شدت ۷۵ تا ۸۵ درصد حداکثر ضربان قلب ذخیره در جلسه اول بود. هر دو جلسه یک دقیقه به زمان دویدن افزوده میشد تا بعد از ۱۲ هفته، زمان دویدن به ۲۶ دقیقه رسید. عصاره هسته هندوانه به صورت دو کپسول با دوز ۲۰۰ میلی گرم در روز مصرف شد. قند خون و مقاومت به انسولین دو گروه تمرین و تمرین + عصاره به طور معنادار کاهش یافتند (P<۰.۰۵). وضعیت شناختی در سه گروه مداخله در مقایسه با گروه پلاسبو به طور معنادار افزایش یافت که این افزایش در گروه تمرین + عصاره بیشتر بود (P<۰.۰۵). با این حال، ارتباط بین وضعیت شناختی با قند خون و مقاومت به انسولین معنادار نبود (P<۰.۰۵). احتمالا مصرف عصاره هسته هندوانه همراه با تمرین هوازی در آب دریا به مدت ۱۲ هفته، می توانند سیر پیشرونده اختلال شناختی خفیف را کند و شاید متوقف سازند و از بروز بیماری آلزایمر پیشگیری یا آن را به تاخیر اندازد.

کلیدواژه ها:

تمرین در آب دریا ، هسته هندوانه ، وضعیت شناختی ، دیابت ، اختلال شناختی