ارزیابی اثرات سمیت و ضد رگ زایی کمپلکس بتاسیکلودکسترین بارگذاری شده با تیمول در سلول های سرطان پوست ملانوما (A۲۰۵۸)

زمینه و هدف: در دارو رسانی، یکی از راه های پرکاربرد برای غلبه بر مشکلات بیودارویی موجود در چندین ماده دارویی فعال، مانند حلالیت ضعیف در آب، ناپایداری اولیه و فراهمی زیستی کم، تشکیل ترکیبات حاوی سیکلودکسترین­ها است. با توجه به اثرات ضد سرطانی تیمول، این مطالعه با هدف تعیین تاثیر نانوذرات بارگذاری شده با تیمول در کمپلکس بتاسیکلودکسترین و تعیین اثرات ضد سرطانی آن در سلول های سرطان پوست ملانوما (A۲۰۵۸) از طریق بررسی بیان ژن­های VEGF و VEGFR انجام شد.   روش ها: نانوذرات سنتز شده به روش های مختلفی مانند پتانسیل زتا، طیف مرئی ماوراء بنفش (UV-Vis)، طیف سنجی فروسرخ تبدیل فوریه (FTIR)، پراش اشعه ایکس (XRD) و تجزیه و تحلیل میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) مشخصه یابی شدند. برای تعیین سمیت سلولی نانوکمپلکس سنتز شده، تست MTT با میزان غلظت نانوذرات  β-CD-Thymolبین ۵۰۰-۵/۶۲ میکروگرم بر میلی لیتر انجام گرفت. تست CAM (Chorioallantoic Membrane) برای تعیین سمیت سلولی نانوذرات β-CD-Thymol سنتز شده در روند رگزایی انجام شد. در نهایت میزان بیان ژن­های دخیل در آنژیوژنز (VEGF و VEGFR) با استفاده از Real-time PCR بررسی گردید. یافته ها: میانگین اندازه نوذرات با استفاده از پراکندگی نور پویا nm ۲۰/۱۱۶ تعیین شد و پتانسیل زتا بدست آمده نانوذرات mV ۶۴/۲۱- ثبت شد. مطالعات FTIR نشان داد که چندین گروه عاملی فعال بیولوژیکی در نانوذرات سنتز شده وجود دارد. علاوه بر این، اثر ضد سرطانی و نقش مهاری CD-thymolβ با کاهش بیان ژنهای دخیل در رگزایی (VEGF و VEGFR) در سلول هایA۲۰۵۸  تیمار شده با کمپلکس نانوذرات CD-thymolβ تایید شد (۰۰۱/۰P<) و نتایج حاصل از تست CAM نیز آن را تائید نمود. نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان دهنده کاهش معنی دار بیان ژنهای دخیل در رگ زایی از جمله ژن های VEGF و VEGFR بود و کمپلکس CD-thymol-β رگ زایی را در رده سلولی سرطان پوست A۲۰۵۸ مهار نمود. به طور کلی نانوساختار -CD-thymolβ علاوه بر مهار تشکیل رگ­های خونی جدید، یک عامل ضد رگ­زایی امیدوارکننده از طریق کنترل بیان ژن VEGF و VEGFR می­باشد.

کلیدواژه ها:

Thymol ، Beta-Cyclodextrin ، Melanoma ، VEGF ، VEGFR ، تیمول ، بتاسیکلودکسترین ، ملانوما ، VEGF ، VEGFR