مطالعه تاثیر روش های خشک کردن بر محتوای فیتوشیمیایی پوست تازه پسته رقم دانشمندی (Pistacia vera L. Cv. Daneshmandi)

پوست سبز به عنوان بافت محافظتی میوه حاوی رنگیزه ها و متابولیت های ثانویه ارزشمندی است، با این حال کمتر مورد توجه قرار گرفته و اغلب به عنوان کود سبز به باغات برگشت داده می شود. با توجه به حجم گسترده این محصول لازم است بهترین روش خشک کردن آن مورد ارزیابی قرار گیرد تا از رخ دادهای پاتوژنیک حفظ گردد. در این تحقیق پوست سبز پسته رقم دانشمندی در روش های مختلف غیرحرارتی، حرارتی و پرتوتابی در ۱۵ تیمار خشک شده و سپس پیگمانت ها و مواد آنتی اکسیدانی آن مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد روش های خشک کردن در سطح ۵ درصد معنی دار بود. بر این اساس خشک کردن غیرحرارتی (جریان هوای سرد) کمترین تاثیر را بر تجزیه کلروفیل a داشت ولی روش های حرارتی (خشک کن حرارتی۶۰ درجه سانتی گراد) بر حداکثر محتوای کلروفیلb موثر و معنی دار شد. بر اساس نتایج بدست آمده کارتنوئید بیش از کلروفیل به افزایش حرارت حساس است بگونه ای که با افزایش۱۰ درجه ای روش خشک کن حرارتی محتوای کارتنوئید بیش از ۵ برابر کاهش پیدا کرد. نتایج نشان داد روش های پرتوتابی بهترین تاثیر را در تجمع و ترسیب آنتوسیانین در پوست سبز پسته دارد، با این حال بیشترین محتوای فلاونوئید در روش جریان هوای سرد و سپس توان های ۱۸۰، ۷۲۰ و ۵۴۰ وات مایکروویو بدست آمد. این نتایج نشان داد برای استخراج حداکثری هر یک از رنگیزه ها و یا متابولیت های ثانویه پوست سبز پسته نیازمند یک روش اختصاصی خشک کردن می باشد، ولی در مجموع روش های پرتوتابی (بخصوص لامپ حرارتی) و جریان هوای سرد تاثیر مثبتی بر حفظ و تجمع این مواد موثره خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

آنتوسیانین ، فلاونوئید ، کارتنوئید ، کلروفیل ، مایکروویو