چالش های اصلی نظام آموزش عالی غیردولتی ایران در مقایسه با سایر کشورهای در حال توسعه (با تاکید بر نظام آموزش مجازی )

در عصر حاضر، آموزش عالی به عنوان رکن اصلی توسعه پایدار، نقشی کلیدی در ارتقای سطح دانش و مهارتها ایفا می نمایند. آموزش عالی غیردولتی به عنوان مکمل آموزش دولتی ، در این راستا حائز اهمیت می باشد. ظهور فناوری های نوین ، آموزش مجازی را به عنوان رویکردی نوین در نظام آموزش عالی مطرح نمود. این رویکرد مزیت های متعددی از جمله افزایش دسترسی به آموزش، انعطافپذیری در زمان و مکان یادگیری و شخصی سازی محتوای آموزشی را به همراه دارد . با وجود مزیت های فراوان، آموزش مجازی در کشورهای در حال توسعه با چالش هایی روبرو می باشد. این مقاله به بررسی چالش ها و فرصت های پیش روی نظام آموزش عالی غیردولتی ایران در مقایسه با سایر کشورهای در حال توسعه ، با تمرکز بر آموزش مجازی می پردازد. یافته های پژوهش نشان می دهد عدم دسترسی به زیرساخت های مناسب ، کمبود دانش و مهارتهای لازم، محتوای آموزشی نامناسب ، مسائل فرهنگی و اجتماعی و کمبود منابع مالی از جمله مهم ترین چالش های مشترک در این زمینه می باشند. غلبه بر این چالش ها از طریق سرمایه گذاری در زیرساخت ها، برگزاری دورههای آموزشی ، حمایت از تولید محتوای باکیفیت ، ترویج فرهنگ استفاده از آموزش مجازی و حمایت دولت از دانشگاهها و موسسات آموزش عالی غیردولتی امکانپذیر می باشد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که آموزش مجازی می تواند فرصت های ارزشمندی برای ارتقای کیفیت آموزش عالی در ایران و سایر کشورهای در حال توسعه فراهم نماید. بابرنام هریزی و تلاش مسئولان و دستاندرکاران، میتوان از این فرصت برای گسترش دسترسی به آموزش، ارتقای کیفیت آموزش و افزایش مهارتهای نیروی انسانی استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

آموزش مجازی ، آموزش عالی غیردولتی ، کشورهای در حال توسعه ، چالشها ، فرصتها