تخمین تغییرمکان جانبی بیشینه دیوارهای خاک مسلح پشت به پشت

دیوارهای خاک مسلح پشت­به­پشت، در محل­هایی نظیر خاکریز کوله پل­ها و رمپ­ها مورد استفاده قرار می­گیرند. هر چند استفاده از این نوع دیوار خاک مسلح از اهمیت بالایی برخوردار است ولی آیین­نامه­های طراحی بسیار محدودی در این رابطه در دسترس است. طبق توصیه FHWA اگر فاصله دو انتهای مسلح­کننده­ها به اندازه کافی به یکدیگر نزدیک باشد، عملکرد دیوار خاک مسلح به صورت پشت­به­پشت می­باشد و در غیر این­صورت، طرفین دیوار خاک مسلح به صورت مستقل از یکدیگر طراحی می­شوند. در تحقیق حاضر، با ثابت در نظر گرفتن عرض و ارتفاع کل دیوار و با تغییر طول ژئوگریدها، فاصله قائم آن­ها از یکدیگر و نیز زوایای اصطکاک داخلی خاک، ۱۹۶ حالت مختلف مدلسازی با استفاده از نرم­افزار FLAC ۲D انجام گرفته است. بهمنظور بررسی نحوه تشکیل گوه گسیختگی در دیوار خاک مسلح عادی و دیوار خاک مسلح پشت­به­پشت، از تحلیل تعادل حدی استفاده شده است. نتایج مدلسازی­های انجام گرفته شامل بررسی فشار جانبی پشت دیوار، حداکثر نیروی بسیج شده در ژئوگریدها و تغییرمکان­های افقی در حالات مختلف تحلیل گردید. بر این مبنا، مشخص شد که بیشترین تغییرمکان افقی دیوار به طور کلی در بازه­ای بین ۳۵/۰ تا ۵۷/۰ ارتفاع کل دیوار شکل می­گیرد. با عنایت به حداکثر تغییرمکان­های افقی به­دست آمده از مدلسازی­های انجام گرفته، توصیه آیین­نامه برای تعیین مرز تشکیل دیوار پشت­به­پشت مناسب ارزیابی شد.با بررسی حداکثر تغییرمکان­های افقی حاصل شده، تغییر در عملکرد دیوار مطالعه شد و با توسعه یک مدل غیرخطی با شکل کلی ضرب پارامترهای توان­دار، روابطی جهت تخمین حداکثر تغییرمکان افقی دیوار با توجه به پارامترهای موثر در رفتار آن ارائه گردید. ضرایب تعیین مربوط به نتایج این تحلیل آماری برای دیوارهای عادی، پشت­به­پشت و مجموع هر دو حالت به ترتیب ۹۵۳/۰، ۹۶۹/۰ و ۹۴۷/۰ به­دست آمد که دقت مناسب این روابط را جهت تخمین حداکثر تغییرمکان افقی و نیز نمایش روندهای موجود تایید می­کند.

کلیدواژه ها:

دیوار خاک مسلح پشت به پشت ، تغییرمکان های جانبی ، مدلسازی عددی ، مدل غیرخطی