احیای روسازی پیرشده توسط جوانساز ها و بررسی تغییرات خواص آن

خواص مخلوط آسفالتی در طول زمان تحت شرایط مختلف تغییر می­یابد که این تغییرات به طور مستقیم بر عملکرد مخلوط آسفالتی اثر می­گذارد. اینامر نیاز به نگهداری از این راه­ها را گوشزد می­کند. یکی از روش­های نگهداری از راه­ها برای جلوگیری از خرابی­های بزرگتر، استفاده از مواد جوانساز برای اصلاح خواص رئولوژیک و مکانیکی قیر پیرشده موجود در روسازی می­باشد تا روسازی دچار ترک­خوردگی­های مختلف نشده و با حفظ یکپارچگی خود از خرابی­های اساسی بعدی جلوگیری کند. با توجه به میدانی بودن مطالعه­ی پیش­رو و هدف اصلی پژوهش، که اثبات تاثیر استفاده از مواد جوانساز بر خواص پیرشدگی مخلوط آسفالتی است، از این مواد احیا­گر به صورت میدانی و در محل استفاده شد. بدین منظور، چهار ترکیب به عنوان جوانساز ساخته شده و روی روسازی پیرشده موجود پاشیده شدند. پس از استخراج قیر از ۵/۱ سانتی­متری سطح روسازی، آزمایشهای DSR، درجه نفوذ و نقطه نرمی، قبل و بعد از اعمال مواد جوانساز، انجام شد. با توجه به اینکه یکی از اصلی­ترین دغدغه­های متخصصین در استفاده از مواد جوانساز پاششی و به صورت در محل، کاهش چشم­گیر اصطکاک سطح پس از اعمال این مواد می­باشد، لذا آزمایش آونگ انگلیسی نیز جهت اطمینان از اصطکاک سطح جهت بازگشایی ترافیک انجام شد. نتایج اثبات کرد که در مورد آزمایش­های درجه نفوذ، DSR و نقطه نرمی، تمامی ترکیبات مشخصات را بهبود بخشیدند و تفاوت چشم­گیری بین آن­ها نبود. نتایج آزمایش آونگ انگلیسی نیز حاکی از عملکرد مناسب این مواد از حیث اصطکاک سطح روسازی پس از اعمال مواد جوانساز بود.

کلیدواژه ها:

پیرشدگی ، جوانساز ، خواص رئولوژیک ، خواص مکانیکی ، اصطکاک سطح