واکاوی بازآفرینی بافتهای فرسوده از منظر برندسازی شهری (مطالعه موردی: بافت فرسوده شهرکرد)

رویکرد بازآفرینی شهری به عنوان یکی از نوینترین پارادایمهای باززندهسازی بافت فرسوده تاثیر شگرفی در کیفیت زندگی و پایداری ساکنان آن دارد که تلفیق آن با رویکردهای خلاقانهای نظیر برندسازی شهری میتواند باعث رشد و تعالی بافت فرسوده و افزایش ضریب رقابتپذیری شهر شود. بر این اساس، هدف از پژوهش حاضر تحلیل و مدل سازی بازآفرینی بافت های فرسوده شهری شهرکرد از منظر برند سازی شهری است که برای این منظور بافت فرسوده شهرکرد به عنوان مطالعه موردی انتخاب شد. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و از نظر هدف توصیفی-همبستگی و نحوه گردآوری دادهها به صورت اسنادی و میدانی است. جامعه آماری شامل ساکنان بافت فرسوده شهرکرد به تعداد ۸۲۹۲ نفر است که بر اساس فرمول کوکران تعداد ۳۶۷ نفر به عنوان نمونه انتخاب و پرسشنامه برای تعداد ۴۰۰ نفر به روش نمونه گیری خوشه ای و طبقه بندی ساده تکمیل شد. برای تحلیل دادهها از آزمون کولموگروف - اسمیرنوف، تحلیل عاملی و معادله های ساختاری در نرمافزار PLS استفاده شد. نتایج به دستآمده نشان داد که بیشترین تاثیرگذاری را مولفه مداخله های کالبدی فضایی (با ضریب مسیر ۵۰۸/۰) بر بازآفرینی موثر بافت فرسوده شهرکرد دارد و پس از آن به ترتیب مولفه های بازاریابی و ارتقا مکان با ضریب ۳۵۵/۰، مداخله های غیرفضایی با ضریب ۲۱۴/۰ و تاثیرات غیرمستقیم بازاریابی با ضریب ۱۸۰/۰ در ردههای بعدی تاثیرگذاری قرار میگیرند. افزون بر این، نتایج به دستآمده از پژوهش نشان از تاثیرگذاری مثبت، قوی و معنادار متغیر برندسازی بر بازآفرینی بافت فرسوده شهری با ضریب تاثیر ۸۳۳/۰ دارد؛ بدین معنا که با تغییر یک واحد در عوامل و مولفههای برندسازی شهری، متغیرهای بازآفرینی شهری نیز به صورت زیادی در جهت موافق تغییر میکنند.

کلیدواژه ها:

بازآفرینی شهری ، برندسازی شهری ، بافت فرسوده ، شهرکرد