مدل داده بنیاد توسعه پایدار روستائی مبتنی بر نهادگرایی

در طول فرآیند گذار توسعه، سیاست گذاران معمولا تمرکز زیادی بر وضعیت و توسعه بیشتر محیط رسمی نهادی دارند، از این رو، قوانین و مقررات را متناسب با شرایط تطبیق و اتخاذ می کنند. فقدان نهادهای هماهنگ کننده و کانال های ارتباطی ناکارآمد، فقدان همکاری نهادینه شده بین سازمان های دولتی، و همچنین بین دولت و سایر بازیگران مختلف بخش خصوصی به عنوان یک خلا رسمی ناشی از پراکندگی شدید بخش های مدیریت دولتی می باشد. خلاهای سازمانی غیررسمی مختلف مربوط به استفاده از منابع سنتی است که در آن تغییر شیوه های موجود در تولید کشاورزی و مشارکت در فعالیت های محلی برای مردم روستا دشوار است بدین ترتیب تاثیر خلاهای نهادی به ویژه در محیط های سازمانی ناپایدار مشهود است. این خلاء ها نیاز به ساختار نهادی کارآمد بین کارگزاران دولتی و اجتماعات روستایی برای ایجاد تمایل به همکاری و مشارکت در امور توسعه روستایی دارد.از این رو هدف پژوهش تعیین ابعاد نهادگرایی در توسعه روستایی و در صدد طراحی و تبیین مدل توسعه پایدار روستایی مبتنی بر نهادگرایی در کشور می باشد.جهت گیری اصلی پژوهش بنیادی و کاربردی بود. روش پژوهش کیفی با رویکرد استقرایی (اکتشاف مدل) و از استراتژی نظریه داده بنیاد (گراندد تئوری) استفاده شده است. ابزار جمع آوری اطلاعات مصاحبه عمیق نیمه ساختاریافته با نمونه گیری غیراحتمالی هدفمند با بیست نفر به صورت اشباع نظری از خبرگان گروه سیاست-گذاری و خط مشی گذاری عمومی برخوردار از ویژگی خبرگی علمی و اجرایی بود.در این پژوهش مدل پارادایمی توسعه پایدار روستایی در نقش های شرایط علی، زمینه ای، شرایط مداخله گر، مقوله محوری، راهبرد و پیامدها طراحی و تدوین و ابعاد نهادینگی، مبانی خرد نهادگرایی، مبانی کلان نهادگرایی، فرآیند نهادگرایی در روستا طی راهبرد نهادگرایی یکپارچه و پیامدهای نهادینه سازی پایداری در روستا شامل پایداری قانونی- اداری، پایداری فرهنگی- اجتماعی، پایداری اکولوژیکی- کالبدی و پایداری اقتصادی- صنعتی شناسایی گردید.

کلیدواژه ها:

نهادگرایی ، نهادینهسازی پایداری ، وجهه داده بنیاد