ارزیابی آزمایشگاهی تاثیر الیاف پلی پروپیلن و لاتکس SBR بر بهبود خواص مکانیکی بتن متخلخل

با توجه به نفوذپذیری زیاد بتن متخلخل، استفاده از آن به عنوان لایه فوقانی در روسازی راه و فرودگاه می تواند کمک شایانی به هدایت بارندگی­های شدید، مدیریت آب های سطحی و جمع آوری آنها نماید. بررسی ها نشان میدهند که علی­رغم این مزیت مهم، به­دلیل مشخصات مکانیکی نازل­تر این نوع بتن نسبت به بتن معمولی، استفاده از آن به صورت گسترده رواج نیافته است. به منظور ارتقای خصوصیات مکانیکی بتن متخلخل، در این تحقیق، به ارزیابی میزان تاثیر افزودن الیاف پلیپروپیلن و لاتکس SBR به صورت مجزا و همزمان بر درصد تخلخل، نفوذپذیری، مقاومت فشاری، کششی، خمشی، و چقرمگی شکست بتن متخلخل پرداخته شده است. نتایج نشان می دهد که با افزایش مقدار لاتکس SBR و الیاف پلیپروپیلن در ترکیب بتن متخلخل، هر یک به صورت جداگانه، خواص مکانیکی بتن متخلخل بهبود می­یابد؛ اما از تخلخل آن کاسته میشود. میزان این کاهش در مورد افزودن الیاف پلیپروپیلن در مقایسه با افزودن لاتکس SBR بسیار بیشتر است. با افزودن همزمان لاتکس SBR و الیاف پلیپروپیلن، خواص مکانیکی بتن متخلخل به میزان بیشتری بهبود می­یابند؛ اما کاهش درصد تخلخل نیز بیشتر است. با کنترل مقدار الیاف پلیپروپیلن مصرفی به لحاظ محدودیت­های لازم برای رعایت حداقل مقدار ۱۵ درصد تخلخل، میتوان به ترکیب بهینه لاتکس SBR و الیاف پلیپروپیلن دست یافت. در این تحقیق، این ترکیب بهینه با افزودن ۳۵ کیلوگرم لاتکس SBR و ۷/۰ کیلوگرم الیاف پلیپروپیلن حاصل شده که در آن، تخلخل بتن با ۲۴ درصد کاهش نسبت به نمونه کنترل، ۶۵/۱۵ درصد میباشد. همچنین، مقادیر مقاومت فشاری ۳۷٪ (۶/۲۷ مگاپاسکال)، مقاومت کششی ۳۶ درصد (۶۱/۳ مگاپاسکال)، مقاومت خمشی ۴۱ درصد (۵۱/۴ مگاپاسکال) و چقرمگی شکست ۲۴ درصد (MPa.m۰.۵ ۵۳۷/۰) افزایش داشته­اند که بیانگر بهبود قابل توجه خواص مکانیکی بتن متخلخل با به­کارگیری این ترکیب بهینه در پژوهش حاضر است.

کلیدواژه ها:

Pervious Concrete ، Polypropylene fiber ، SBR latex ، Porosity ، Mechanical properties