پیش بینی اضطراب امتحان بر مبنای استرس تحصیلی و انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

هدف تحقیق حاضر پیش بینی اضطراب امتحان بر مبنای استرس تحصیلی و انگیزه پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بود. روش پژوهش حاضر توصیفی - همبستگی است. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل کلیه دانش آموزان مقطع دبیرستان، شهر سنندج در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳، بودند. حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران به تعداد ۲۲۰ نفر از دانش آموزان بود. ابزار گردآوری اطلاعات عبارت است از پرسشنامه استرس تحصیلی گادزلا (۱۹۹۱)، پرسشنامه ی انگیزش پیشرفت تحصیلی هرمنس (۱۹۷۰)، و پرسشنامه اضطراب امتحان آلپرت و هبر (۱۹۶۰)، بود. آزمون آماری فرضیه ها همبستگی پیرسون و رگرسیون بود. نتایج تحقیق حاکی بود که انگیزش پیشرفت تحصیلی و استرس تحصیلی پیش بینی کننده اضطراب امتحان دانش آموزان است (۰۰۱/۰p<).

کلیدواژه ها:

اضطراب امتحان ، استرس تحصیلی ، انگیزه پیشرفت تحصیلی ، دانش آموزان