تبیین مهارت های فراشناختی در دانش آموزان و نقش آن بر خلاقیت

تدریس و آموزش چگونه فکر کردن و چگونه مطالعه کردن، بزرگترین کشف دهه هفتاد بود و با تحقیقاتی که در این زمینه انجام شده است، کاملا روشن است که تدریس و آموزش روش های فراشناخت به دانش آموزان، می تواند به پیشرفت قابل ملاحظه ای در یادگیری منجر شود. چنانچه تفکر، یک واقعیت پایدار باشد، آموزش روش های افزایش توانایی فراشناخت باید در برنامه های تربیتی دهه معاصر و آینده نیز گنجانده شود تا از نتایج آموزش و پرورش بیشتر بهره مند شد. با بکارگیری این روش، دانش آموزان می توانند یاد بگیرند تا درباره فرآیندهای فکری خودشان فکر کنند، آگاهی به دست آورند و روش های خاصی را در خلال حل مسایل به کار برند که یادگیری دقیق تر، کامل تر و پایدارتر می شود و نتایج سرمایه گذاری در زمینه آموزش و پرورش در جهت رشد و ترقی جامعه، مطلوب تر خواهد بود. آموزش راهبردهای فراشناخت باعث بهبود عملکرد درک مطلب و سایر کنش های شناختی فرد می شود. آموزش این راهبردها باعث می شود که فرد بتواند تمام کنش های درگیر در یک عمل شناختی از ابتدا تا انتها را تحت نظر بگیرد و جریان یادگیری خود را به گونه ای هدایت کند که بهره وری فرآیندهای ذهنی اش نسبت به زمان و مکان در دسترس افزایش یابد. این گونه آموزش ها، ابزارهای مفیدی برای تعمیم یادگیری به موقعیت های مکانی و زمانی دیگر هستند. در این پژوهش به تبیین مهارت های فراشناختی در دانش آموزان و نقش آن بر خلاقیت پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

فراشناختی ، خلاقیت ، دانش آموزان ، مدرسه