مروری بر مطالعات انجام شده بر مکاتب نگارگری ایران در دو دهه ۱۳۸۰ و ۱۳۹۰(از مکتب بغداد تا پایان مکتب اصفهان)
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 146
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CLCA03_018
تاریخ نمایه سازی: 4 شهریور 1403
چکیده مقاله:
مطالعه حاضر با هدف به دست آوردن آمار تقریبی از مطالعات انجام شده در حوزه نگارگری ایرانی با تمرکز بر نحوه پراکندگی انواع مکاتب در پژوهش ها، به مرور پژوهش های موجود در حوزه نگارگری ایرانی پرداخته تا بتواند آماری نسبتا جامع را ارائه داده و براساس آن مکاتب در صدر و مغفول را معرفی کند. امید است تا با نمایانده شدن این آمار، محققین بتوانند به سراغ مکاتب و نگارگران و مجموعه آثاری بروند که کمتر کار شده و یا اصلا کار نشده، تا بتوانیم شناختی تقریبا جامع از نگارگری ایران حاصل کنیم. به همین مناسبت در دو پایگاه معتبر جهاد دانشگاهی و ایرانداک مراجع شده و مجموعا ۴۷۴ رساله و ۱۸۷ مقاله با درنظر داشتن سه شیوه جستجو پایش شده است. در این مسیر، سه تکنیک جستجو به چشم آمدند. لحاظ کردن پیشوند مکتب و دوره- نام نگارگر و یا اثر شاخص- توجه به املا مانند آنچه در شاهنامه تهماسبی و یا طهماسبی شاهد آن هستیم. نتایج حاکی از آن است که دو دوره تیموری و صفویه پرتکرارترین موضوع پژوهشی در میان پارساها و مقالات بودند و ازطرف دیگر به مکاتبی مانند سلجوقی، ترکمان، بخارا، جلایری و قزوین، مشهد بسیار کم پرداخته شده است. ضروری می نماید که در امتداد این تحقیقات، به مکاتب متقدم کمترکار شده نیز رجوع شود و با مطالعات تطبیقی و یا تک ساحتی مداقه ای بیشتر روی آنها صورت گیرد تا چرخه مطالعاتی جان تازه ای بگیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
لیلا غلامی هوجقان
کارشناس ارشد رشته مرمت و احیاء بناها و بافت های تاریخی، گرایش مرمت میراث شهری، دانشگاه علم و صنعت، تهران، ایران