معماری و حفاظت آب

در عصری که بحران انرژی و منابع موجود با شتابی که در جهان دارد ، بویژه منابع آبی در حال نابودی است . برای تداوم زندگی به منابع تجدید پذیر و سالم جایگزین آب شیرین طبیعی نیاز جدی است ؛ پیشینه آب نشان می دهد انسان اولین آثار معماری خود را کنار نهرها و آب بنا کرده است و معماری و آب جدا از هم نبوده اند. جایگاه آب در معماری بر هیچ یک از معماران و مهندسان پوشیده نیست . از استخرهای سرپوشیده گرفته تا آبنماهای آرام بیرونی ، آبشارهای سر به فلک کشیده و دریاچه های بزرگ با ابعاد بسیار زیاد، معماری در طول قرون متمادی به شیوه های بی وقفه و نوآورانه ای با آب درگیر بوده است . گاهی اوقات در خدمت اهداف زیبایی شناختی است ، اما دقیقا مانند مراکز فعالیت یا ارتقا پایداری، ویژگی های آب نیز می توانند اشکال مختلف بی شماری داشته و اهداف مختلفی را داشته باشند. آب در مقایسه با زیبایی و شیوه فیزیکی یکی از عناصر مهم در چشم انداز است و اهمیت خاص خود را در تعریف فضا دارد. این عنصر که یکی از مهم ترین عناصر چهارگانه می باشد، نقش مهمی در زمینه های مختلف مانند طراحی ، گردشگری، روانشناسی محیط زیست و غیره ایفا می کند . همچنین می تواند الگوی تعیین کننده ای در سطح برنامه ریزی شهری باشد. به علت قرار گرفتن کشور ایران در یک منطقه خشک ، سبب توجه ایرانیان به آب و وارد کردن این عنصر به معماری اسلامی و ایرانی شده است

کلیدواژه ها:

معماری ، آب ، حفاظت