روشها و رویکردهای GIS برای اندازه گیری جذب کربن

جذب کربن شامل جذب ، استفاده و ذخیره سازی دیاکسید کربن از جو برای کاهش اثرات آن بر گرمایش جهانی است . با توجه به تغییرات اقلیمی و تاثیرات شدید آن بر دما و منابع آب جهانی ، کارشناسان می توانند ازتکنیک های طبیعی و مصنوعی مانند جنگل کاری و فناوریهای جذب کربن برای حمایت از جذب کربن استفاده کنند. فناوریهای جغرافیایی مانند سنجش از دور (RS) و سامانه های اطلاعات جغرافیایی (GIS) بستری برای ارزیابی سریع ذخیره کربن زمینی (CS) در مناطق گسترده فراهم می کنند. استفاده از روش ترکیبی RS-GIS برای برآورد زیست توده بالای زمین (AGB) و مدیریت دقیق کربن ، به عنوان یک راهبرد به موقع و اقتصادی برای اجرای برنامه های مدیریتی موثر در سطح محلی و منطقه ای مطرح می شود. این مطالعه به بررسی تکنیک های مختلف مرتبط با RS که در ارزیابی CS به کار می روند، به ویژه در مناطق خشک ، پرداخته و به چالش ها، فرصت ها و روندهای آینده مرتبط با این فرآیند می پردازد. در این مطالعه روش های سنتی بررسی شده و محدودیت های آنها ارزیابی شده است و به طور عمیق به تکنیک های جدیدتر می پردازد و بر متغیرهای کلیدی سنجش از دور (RS) برای پیش بینی های بیوفیزیکی تاکید می کند. این مطالعه کارایی فناوریهای جغرافیایی درارزیابی ذخیره کربن زمینی را به ویژه در مناطق خشک نشان می دهد. این بررسی به بررسی تکنیک ها و سنسورهای متنوعی مانند تشخیص و فاصله سنجی رادیویی نوری (RADAR) و تشخیص و فاصله سنجی نوری (LiDAR) که به طور گسترده برای برآورد زیست توده بالای زمین (AGB) و ارزیابی ذخیره کربن باداده های RS استفاده می شوند، پرداخته و روش های جدید را معرفی و بحث می کند .

کلیدواژه ها:

سنجش از دور ، اندازه گیری ، جذب کربن ، فاصله سنجی .