بررسی شیوه های نوین طراحی زیست محیطی مراکز آموزشی در اقلیم سرد و خشک

افزایش فناوری،از انرژی فسیلی و استفاده از وسایل مکانیکی تقریبا دو قرن است که اقلیم و ساخت وسازساختمان ها را به ویژه در شهرها مختل کرده است. بنابراین مشکل استفاده غیرعادی از انرژی فسیلی و آلودگیمحیط زیست به یک معضل جدی و خطرناک تبدیل شده است. در بحث توسعه پایدار باید به تغییرات اقلیمیتوجه بیشتری شود و بازگشت به معماری بومی صورت گیرد. زیرا با این نوع طراحی می توان با تامین آسایشانسان، آمیختگی با طبیعت، استفاده از انرژی پاک و سازگاری با اقلیم، در مصرف انرژی صرفه جویی کرد و ازمحیط زیست برای نسل های آینده محافظت کرد. زیرا بی دقتی و ناآگاهی در طراحی فضای آموزشی دربسیاری از کشورها از جمله ایران نتایج بدی را به دنبال داشته است. شناخت عواملی که نقش معنادار و مهمیدر یادگیری دانش آموزان ایفا می کنند، توسعه این عوامل در طراحی فعلی را بیش از پیش تشویق می کند.مهندسان با استفاده از یک سیستم ذخیرهسازی منحصربهفرد، راهحلهایی برای مقابله با شرایط جوی نامطلوب ومهار انرژی طبیعی درتوسعه دادند. بنابراین، ماهیت آب و هوایی که در پسزمینه معماری بومی در بسیاری ازنقاط جهان دیده میشود، دوباره در حال تجسم است. هر فضای ساخته شده باید بتواند شرایط مناسبی را برایپاسخگویی به نیازهای اقلیمی و محیطی مردم فراهم کند. در این راستا با توجه به گسترش در شمال ایران وکشور عزیزمان که از کارآمدترین استفاده کنندگان انرژی فستند هستند،میتوان با توجه به طراحی ساختمان ها ازجمله مدارس شهرهای با اقلیم سرد و خشک، بخش زیادی از مصرف و در نتیجه آلودگی را کاهش دهیم. .طراحی محیطی یک فرآیند طراحی پایدار است که در تلاش برای ایجاد محیطی مناسب برای سکونت انسان بهبهینه ترین روش انرژی است. در مقاله پیش رو بیان شده است که استفاده از مولفه های معماری بومی و نیازکاربر مطابق با استانداردهای و تکنولوژی تاثیر مثبتی در حفظ محیط زیست دارد، لذا سعی می شود تا حد امکاناز این مولفهها استفاده شود. در طراحی ساختمان تضاد کمتری با محیط دارد و هماهنگی بیشتری با طبیعت دارد.بنابراین استفاده از این مولفه ها برای دستیابی به طراحی مدرسه و چگونگی افزایش کیفیت این محیط و کاهشمصرف انرژی از جمله اهداف این تحقیق می باشد.

کلیدواژه ها:

معماری بومی ، اقلیم سردو خشک ، مراکز آموزشی ، زیست محیطی