نقش توسعه شهری و آسیب شناسی اجتماعی در ایران

با رشد زندگی شهرنشینی و سیل مهاجرت از روستاها به مراکز شهری مسائل و مشکلات اداره شهرها نیز بیشتر است. مسائل مدیریت شهری پیشین در امتزاج با مسائل تازه ناشی از رشد شهرنشینی به یک شرایط بغرنج منتهی شده است. مدیران شهرها باید به درستینیازمندیهای شهروندان را بشناسند و با بهبود مستمر فرایندهای اداره شهر، به این خواسته ها جامه عمل بپوشانند. چنین شیوهای از مدیریت در خلاء رخ نمیدهد و تنها به دانش و شهود مدیران وابسته نیست بلکه نیازمند کاری نظاممند است. موضوع آسیبشناسی درسالهای اخیر بخش وسیعی از ادبیات شهرسازی را به خود اختصاص داده است. آسیبشناسی مدیریت شهری موضوعی جذاب برایبرنامهریزان شهری و منطقهای محسوب میشود. بنابراین شهری دارای توسعه پایدار است که مدیران آن بتوانند به درستی مسائل و مشکلات مدیریتی را شناسایی و درک نمایند. وضعیت موجود را با آنچه که باید باشد مقایسه کنند و پس از تعیین انحرافها، اقدام به رفع آن نمایند. لذا لازم است عوامل موثر بر آسیبشناسی مدیریت شهری شناسایی شوند. به ایت ترتیب میتوان برنامهریزی درستی در راستای توسعه پایدار در شهرهای مختلف کشور را تدوین نمود

کلیدواژه ها:

توسعه شهری ، آسیب شناسی ، آسیب شناسی اجتماعی