بررسی تطبیقی مفاد قرارداد نفتی IPC و مقایسه با سیستم Buy Back و قراردادهای نفتی سایر کشورها

حل ایرادات مطروحه در خصوص قرارداد بیع متقابل(بازخرید) و جذب منابع مالی به پروژه های نفت و گاز کشور، قرارداد جدید نفتی ایران از سوی شرکت ملی نفت ایران معرفی شده است. مهمترین وجه تمایز قراردادهای جدید (IPC) با قراردادهای بیعمتقابل، حضور پیمانکار در دوره بهره برداری و بلندمدت بودن طول دوره قرارداد است وهمچنین دستمزد پیمانکار بر اساس میزان تولید از میدان است که نسبت به فاکتورهای مختلفی شناور است. از طرف دیگر، به منظور رفع چالش ها و نواقص این نوع قراردادهانیز لازم است که با نوع قراردادهای نفتی بر اساس اصول کلی حاکم بر قراردادها در سایر کشورهای عضو اپک مقایسه شود. اینمقاله لزوم انجام پژوهش حاضر را نیز بیان می کند. در این پژوهش با توجه به مزایا و معایب پیامدهای چارچوب IPC جدید برای سرمایه گذاران، تلاش می شود با ارزیابی دقیق جریان مالی تحت چارچوب IPC، به مقایسه تفاوت ها و شباهت های مفاد قرارداد نفتی IPC تحت سیستم بیع متقابل (بازخرید) در ایران و انواع قراردادهای نفتی در سایر کشورها بپردازد تا بتوان بر اساس آن، طرحی نو با رویکردی برد- برد ضمن رعایت چارچوبهای قانونی معین و در راستای تحقق چشم انداز توسعه صنعت نفت کشوربرداشت و زمینه جذب سرمایه خارجی و انتقال دانش و تکنولوژی روز به داخل کشور فراهم نمود.

کلیدواژه ها:

قرارداد ، نفت ، IPC ، Buy Back ، سیستم