آموزش از طریق رفتار درمانی دیالکتیکی بر تعلل ورزی تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی

هدف این پژوهش بررسی اثربخشی رفتاردرمانی دیالکتیکی بر بهبود تعلل ورزی تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر کرمانشاه بود. روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان پسر بود که در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ در شهر کرمانشاه مشغول به تحصیل بودند. نمونه پژوهش شامل ۳۰ نفر (هر گروه ۱۵ نفر) بودند که با روش نمونه گیری دردسترس، انتخاب و بهصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه تعلل ورزی تحصیلی سالومون و راسبلوم بود. گروه آزمایش ۱۰ جلسه یک ساعته تحت رفتار درمانی دیالکتیکی قرار گرفتند و گروه کنترل، آموزشی دریافت نکرد. در پایان جلسات پس آزمون به عمل آمد. تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس تک متغیرهانجام شد. نتایج نشان داد که رفتار درمانی دیالکتیکی بر تعلل ورزی تحصیلی در مرحله پس آزمون اثر معنیدار داشته است.

کلیدواژه ها:

تعلل ورزی تحصیلی ، رفتاردرمانی دیالکتیکی ، دانش آموزان.